ဟန္သစ္ႏိုုင္ - ျမန္မာျပည္တြင္းအလုုပ္သမားမ်ား၏ အနိမ့္ဆုုံး လုုပ္ခ သတ္မွတ္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပ
(မိုုးမခ) ေမ ၁၊ ၂၀၁၅
အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကုိင္၊ အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ သတ္မွတ္နိုင္ေရးကုိ အေထာက္အ ကူျပဳနုိင္ရန္အတြက္ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္မ်ားနွင့္ လူမႈဖူလုံေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပဲြကုိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္ ပင္လံုခန္းမတြင္ ဧၿပီ ၂၆ရက္ေန႔က က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ထုိေဆြးေႏြးပဲြတြင္ လူမႈဖူလုံေရဝန္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကိီး ဦးေအးျမင့္၊ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼအႀကံေပး ေဒါက္တာ ဦးေဇာ္ဦး၊ ILO အဖဲြ႔နင့္ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ား တက္ရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အလုပ္သမားမ်ားတြင္ စုိက္ပ်ဳိးေမြးျမဴေရးနွင့္ ေရလုပ္ငန္း၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ကုန္ထုတ္လုပ္္ငန္း၊ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားမွ အလုပ္သမားအသီးသီးတက္ေရာက္ၾကသည္။
လူမႈဖူလုံေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအးျမင့္မွေျပာၾကားရာတြင္ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေဆြးေႏြးညိွႏိႈင္းတင္ျပမႈမ်ားကုိ အမ်ိဳးသားေကာ္မတီမွ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္ေသာ အနည္းဆုံးလုပ္ခေၾကးေငြႏႈန္းထာမ်ားကုိ ျပည္သူမ်ားသိေအာင္ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေၾကညာသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထပ္မံ၍လည္း ထုိေၾကညာခ်က္မ်ားကုိ ရက္ေပါင္း( ၆၀)အတြင္း ျဖစ္သင့္သည္ မျဖစ္သင့္သည္မ်ားကုိ ကန္႔ကြက္ေဝဖန္အႀကံေပးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထုိအႀကံျပဳခ်က္မ်ားကုိ ျပည္ေထာင္စုအစုိးရအဖဲြ႔မွ စိစစ္ၿပီး ျဖစ္ႏုိင္သည္မ်ားကုိ တရားဝင္ေၾကညာသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ယန႔ေဆြးေႏြးမႈမ်ားသည္ ညိွႏိႈင္းမႈအဆင့္သာရွိေနၿပီး အဆင့္ငါးဆင့္တြင္ သုံးဆင့္ထိသာေရာက္ေသးေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။
ဆက္လက္၍ “အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး ေတာင္းဆုိပါ မျဖစ္နုိင္တဲ့ဟာကုိေတာင္းဆုိေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဖူး၊ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကသတ္မွတ္ေပးလုိက္တာကုိ အလုပ္ရွင္ေတြဘက္ကလုိက္မလုပ္ရင္လည္း အလုပ္မျဖစ္ဖူး၊ ခင္မ်ားတုိ႔ေတာင္းဆုိတာကုိ အလုပ္ရွင္ေတြကမေပးရင္လည္း အလုပ္မျဖစ္ဖူး၊ နွစ္ဦးနစ္ဖက္ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေလးနဲ႔ နားလည္ေစခ်င္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
စုိက္ပ်ိဳးေရး အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ ကုိဇာနည္ေသြးမွေဆြးေႏြးရာတြင္ အနိမ့္ဆုံးလစာကုိ တစ္နိုင္ငံလုံးအေနထားျဖင့္တစ္ေျပးညီသတ္မွတ္ႏုိင္ေသာ္လည္း အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာသည္ မွ်တေသာဝင္ေငြတစ္ခု၏ အစိတ္အပုိင္းမွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အနိမ့္ဆုံးလစာအျပင္ စားေသာက္စရိတ္၊ လမ္းစရိတ္၊ (တန္ဖုိးနည္းေသာေနရာမ်ားတြင္)ေနထုိင္စရိတ္မ်ားကုိ လူမႈဖူလုံေရးက႑နွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးေစခ်င္ေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ “ျပည္ေထာင္စုအစုိးရဆီေတာင္းဆုိခ်င္တာက အငယ္စား၊ အလတ္စား လုပ္ငန္းရွင္ေတြဆီက ယူေနေသာမျမင္ရတဲ့အခြန္ေတြကုိ ရပ္ေပးဖုိ႔၊ မရပ္ေပးရင္ တုိင္းျပည္ကဒီအတုိင္းပဲသြားေနမွာ” ဟုေျပာသည္။
အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ MTUF ဥကၠဌ ဦးေအာင္လင္းမွေဆြးေႏြးရာတြင္ တုိင္းျပည္အစုိးရဘက္ကလည္း ကုိယ့္ျပည္သူကုိ တာဝန္ခံမႈ တာဝန္ယူမႈနဲ႔ ျပည္သူ႔ဘဝလုံၿခံဳေရးကုိ ဦးစားေပးၿပီးေဆာင္ရြက္ရမည့္ အရည္အခ်င္းတစ္ရပ္ျဖစ္ဖုိ႔လုပ္အပ္ေၾကာင္း၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္ကလည္း ကုိယ့္လုပ္သားအေပၚတြင္တာဝန္ခံမႈ၊ တာဝန္ယူမႈရွိတဲ့အေနအထားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သင့္ၿပီး ေစတနာေကာင္းဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္သမားမ်ားဘက္ကလည္း ရုိးသားမႈ၊ ႀကိဳးစားမႈရွိရၿပီး အေခ်ာင္မခုိသင့္ေၾကာင္းမ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ “စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ဘဝေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖုိ႔အတြက္ နိုင္ငံေတာ္အစုိးရက ကာဗာလုပ္ေပးဖုိ႔လုိတယ္၊ ျဖစ္ေအာင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးဖုိ႔လုိတယ္ ၊ လူသားအရင္းအျမစ္ကုိ တန္ဖုိးထားပါ၊ တာဝန္ယူပါ” ဟုေျပာသည္။
“က်ေနာ္တု႔ိ မႏၱေလးတုိင္း ေဒသႀကီးတစ္ခုလုံးအေနနဲ႔ တင္ထားတာက လုပ္ခလစာ တေန႔ ၆၀၀၀ ေတာင္းဆုိထားတယ္၊ အုိဗာတုိင္ေၾကးမပါေပါ့၊ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီးမွာ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးအစားေတြကြာ ဟာမႈရွိတယ္၊ အနည္းဆုံးျဖစ္သင့္တာက ေတာ့ တစ္ေန႔ကုိ ၄၀၀၀၊ ၄၅၀၀ျဖစ္သင့္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိ ေတာ့ လက္ရွိအစုိးရကလည္း ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းကုိ ၁၂၀၀၀၀ေပးထားတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကလဲ ပုဂ~လိကဝန္ ထမ္းေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အစုိးရထက္မမ်ားရင္ေနပါေစ တစ္လ ၁၂၀၀၀၀ ေလာက္ေပးသင့္တယ္ လုိ႔ယူဆ ပါတယ္” ဟု မႏၱေလးတုိင္းေဒသႀကီး ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမိဳ႕နယ္က စားေသာက္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္အဖဲြ႔အစည္းက အတြင္းေရးမွဴး ကုိေသာင္းခိုင္က ေျပာျပသည္။
ေမလ ၂ရက္၊ ၃ရက္တြင္ မႏၱေလး၊ မုံရြာ၊ စကုိင္း၊ မေကြးစသည့္အထက္ပုိင္းမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားနွင့္ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပဲြတစ္ခုျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။ ထပ္မံ၍လည္း ျပည္နယ္နွင့္တုိင္းေဒသႀကီးမ်ား၊ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၊ ရပ္မိရပ္ဖ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေဆြးေႏြးမႈမွ အဆုိျပဳမႈတစ္ခုရယူသြားမည္ဟု သိရသည္။
ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ႏိုုင္ငံေတာ္အဆင့္ အနိမ့္ဆုုံး လုုပ္ခလစာကိုု ေဆြးေႏြးေနျခင္း ျဖစ္ျပီး သက္ဆိုုင္ရာျပည္နယ္အလိုုက္ လူမႈဖူလုုံေရးအဆင့္ႏွင့္အညီ အနိမ့္ဆုုံးလုုပ္ခလစာသတ္မွတ္ျခင္းမ်ား ဆက္လက္ ထြက္ေပၚလာမည္ဟုု ယူဆရမည္ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု၏ ျပည္ေထာင္စုုအဆင့္ အနိမ့္ဆုုံးလစာမွာ ၁နာရီ ၇.၂၅ (၂၀၀၉ ခုုႏွစ္) ျဖစ္ျပီး ကယ္လီဖုုိးနီးယားျပည္နယ္အဆင့္ အနိမ့္ဆုုံးမွာ ၁ နာရီ ၉ ေဒၚလာ (၂၀၀၉ ခုုႏွစ္) ျဖစ္သည္။ ျပည္နယ္ဥပေဒအလိုုက္ ကြဲျပားခ်က္ရွိသည္ကိုု ေတြ႔ရသည္။