သာထက္ေအာင္ - "ၿမဲခဲလွတဲ႔ ဗီဇာအိမ္ေထာင္ေရး”


သာထက္ေအာင္ -  "ၿမဲခဲလွတဲ႔ ဗီဇာအိမ္ေထာင္ေရး”
(မိုးမခ) မတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၅


    ၁၉၈၈ - အေရးအခင္းၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာနုိင္ငံသား အေတာ္မ်ားမ်ား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ နုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြ လြင့္စင္ေရာက္ရွိသြားၾကပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္…..နုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္း မာေရး အဖတ္ဖတ္က ခၽြတ္ခ်ံဳက်လာေတာ႔ “ ဒီမွာေတာ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ႔ၿပီ” ဆုိတဲ႔ အေတြးမ်ိဳး လူငယ္ေတြဦး ေနွာက္ထဲဝင္လာေတာ႔ နီးစပ္ရာ အဆင္ေျပရာ တုိင္းျပည္ေတြမွာ မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ႔ ႀကံဳရာက်ရာ အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ရင္းနဲ႔ ဘဝသစ္ေတြ စၾကရျပန္ေရာ။

    ဒီလုိနဲ႔…..မေလးရွားမွာ၊ စကၤာပူမွာ၊ ၾသစေၾတးလ်မွာ၊ အေမရိကားမွာ ေရႊျမန္မာေတြ အေတြ႕ရမ်ားလာ ပါတယ္။ ခုေတာ႔ ေရႊျပည္ႀကီးနဲ႔ စကၤာပူ အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လိုေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ မေလးရွားမွာဆိုရင္ ေအာက္ ပုိင္းကလယ္သမားေတြေရာ အညာကထန္းတက္ေနတဲ႔သူေရာ လူစံု၊ ေဒသစံု၊ အလုပ္မ်ိဳးစံု။

    သက္ေတာင္႔သက္သာနဲ႔ ထမင္းေလးတစ္လုပ္ ေအးေအးလူလူ ကိုယ္႔တုိင္းကုိယ္႔ျပည္မွာ ရွာစားလုိ္႔ရရင္ ဘယ္သူမွ ဓေလ႔မတူ၊ စရုိက္မတူ၊ ဘာသာစကားမတူတဲ႔ ေဒသမွာ မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ႔ မေနခ်င္ၾကပါဘူး။ “ေရ ၾကည္ရာျမက္နုရာ” ဆုိတဲ႔ စကားကို တဖက္ကျပန္စဥ္းစားရင္ ကုိယ္႔တုိင္းကိုယ္႔ျပည္မွာ ေရမၾကည္ျမက္မနုေတာ႔ ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားလာပါတယ္။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ နုိင္ငံေရးကလည္း ဆိတ္ေခါင္းခ်ိန္ၿပီးေခြးသားေရာင္းတဲ႔ အေယာင္ ေဆာင္ေဘာင္းဘီခၽြတ္ စစ္အစုိးရမွန္း လူတုိင္းကသိေန၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ ဖန္တီးေနၾကတဲ႔ တုိင္းျပည္မွာ တရားဥပေဒက မစုိးမုိး၊ ျပည္သူေတြမွာ ေန႔ဖို႔ညစာအတြက္ လွ်ာထြက္ေနတဲပအခ်ိန္မွာ စစ္အုပ္စု နဲ႔ သူတုိ႔အနြယ္ေတာ္ ခရုိနီေတြက က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာ၊ ေအာင္လာတဲ႔ ဘြဲ႕လက္မွတ္ကလည္း ျပည္ပမွာေတာ႔ စကၠဴစုက္တစ္ရြက္မွ်သာ၊ က်န္းမာေရးေစာင္႔ေလွ်ာက္မႈကလည္း နုိ္င္ငံတကာအဆင့္နဲ႔ယွဥ္လုိက္ရင္ ရွက္ဖြယ္လိ လိ၊ ဒီလုိအေျခဆုိး အေနဆုိးကပ္မွာ အနာဂါက္ေပ်ာက္ေနမွန္းသိတဲ႔ လူငယ္ေတြ ျပည္ပကိုထြက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားတယ္ ဆုိတာ တကယ္ေတာ႔ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။ ဒီအတြက္ တုိင္းျပည္မွာ လုပ္အားေတြ ဆံုးရႈံးတာ၊ လူသားအရင္းအ ျမစ္ေတြ ဆံုးရႈံးတာ လူမ်ိဳးနဲ႔တုိင္းျပည္ရဲ႕ ပံုရိပ္သိကၡာဆံုးရႈံးတာ စစ္အစုိးရသိပံုမရပါဘူး။ တရုတ္ျပည္းႀကီးအခု လုိမႀကီးပြားမတုိးတက္ခင္ ဆင္းရဲမြဲေတျဖစ္ေနစဥ္တုန္းကေတာင္ တရုပ္မေလးေတြ ျပည္ပထြက္ အိမ္ေဖာ္မလုပ္ ခဲ႔ၾကပါဘူး။ ဆီေရခ်ိဳး၊ ေဆးရုိးမီးလွဳံ၊ သယံဇာတဖင္ခုထုိင္ေနခဲ႔တဲ႔ တုိင္းျပည္က အမ်ိဳးေကာင္းသမီးပ်ိဳေလးေတြ ျပည္ပထြက္ အိမ္ကၽြန္ခံဖုိ႔ အစုိးရကုိယ္တုိင္က စီစဥ္ေပးေနရတဲ႔ဘဝ၊ ေတြးၾကည့္ရင္ ရင္နာရုံမက ဘဂၤလားပင္   လယ္ေအာ္ထဲ ခုန္ခ်ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္ပါတယ္။

    ဒီလုိနဲ႔…..ျပည္ပကို လူငယ္ေတြ ထြက္လုပ္ၾကတာ အခ်ိဳ႕ရာြေတြမွာ လူငယ္အားေကာင္းေမာင္းသန္ေတြ မရွိလုိ႔ လယ္ယာလုပ္သားရွားပါးမႈျပသနာေတြေတာင္ ရွိေနၿပီလုိ႔ ၾကားရပါတယ္။ နုိင္ငံျခားထြက္အလုပ္လုပ္ရင္း နဲ႔ နွစ္ကေလးၾကာလာေတာ႔ ေနသားက်လာတယ္။ PR လုိ္႔ေခၚတဲ႔ အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင္႔ ရလာတယ္။ တခ်ိဳ႕က Green Card၊ တခ်ိဳ႕က Citizen ရၾကတယ္။ အေျခေလးလည္းက်၊ အရြယ္ေလးလည္းရလာေတာ႔ ကုိေရႊျမန္မာ ေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔စဥ္းစားလာၾကတယ္။ အၾကမ္းအားျဖင္႔ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ႔၊ ရာထူးျမင္႔တဲ႔အလုပ္ေတြက အျဖဴေတြပဲမ်ားတာမုိ႔ ေရႊကာလသားမ်ားရဲ႕ဖူးစာဖက္ဟာ အျဖဴမ ျဖစ္ဖုိ႔အခြင္႔အလမ္း နည္းပါတယ္။ အျဖဴထီး ကသာ ေအးရွန္မ (Asian) ေတြကို ယူတာမ်ားပါတယ္။ အိမ္ေထာင္၂ ဆက္ ၃ ဆက္ ကေလးအေမ ဘိုမေတြကုိ ယူဖုိ႔က်လည္း ေရႊကာလသားမ်ားက စိတ္မကူးပါဘူး။ ဒီေတာ႔….ကုိယ္႔အခ်င္းခ်င္း ေရႊေရႊခ်င္း ဂေဟဆက္ ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရာကအဆင္မေျပေတာ႔ ေရႊျပည္ႀကီးျပန္ၿပီး ၾကင္ယာေတာ္ရွာပံုေတာ္ ဖြင္႔ရပါတယ္။

    အဖက္ဖက္ကခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီး အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနတဲ႔ ျမန္မာအမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးခမ်ာမွာ ဟုက္ ေသာ္ရွိ မဟုက္ေသာရွိ နုိင္ငံျခားမွာအေျခခ်ေနထုိင္တဲ႔ ေရႊကိုယ္ေတာ္ႀကီးကုိ အထင္ႀကီးရွာတာလည္း အျပစ္ေတာ႔ မဆုိသာျပန္ဘူး။ ဒီၾကားထဲ ေဆြမ်ိဳးေတြကေလွာ္ေပး၊ အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်ိတ္ေပး၊

    “ နင္-ဒီမွာေနလုိ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ လူျဖစ္မွာမဟုက္ဘူး” ဆုိတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ မဲမဲသဲသဲ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲ၊ ဗိုက္ပူပူလူႀကီးနဲ႔ပါသြား၊ ညိဳညစ္ညစ္ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္း ေပါေတာေတာပုဂၢိဳလ္ေလးက ေဒၚလာေတြ တရႊန္းရႊန္းထုက္သံုး တာေတြ႕ေတာ႔ အဟုက္မွတ္ၿပီး ရုံးတက္လပ္ထပ္၊ ဒီလုိနဲ႔ ဘုမသိဘမသိ အိမ္ေထာင္ေကာက္ကာငင္ကာက်ရွာ တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းေလးေတြ ေရာကစမွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ၊ ေနာက္ေတာ႔ အဂၤလိက္စာသင္တန္းေလးဘာေလး တက္၊ ကိုယ္ကၽြမ္းတဲ႔ကြန္ျပဴတာသင္တန္းတုိ႔ ကေလးထိန္းသင္တန္းတုိ႔တက္၊ ေနာက္ အလုပ္ရွာ အလုပ္ေလး ဘာေလးအဆင္ေျပ၊ သြားတတ္လာတယ္၊ ေျပာတတ္ဆုိတတ္ ျဖစ္လာတဲ႔အခါက်ေတာ႔၊ ၿပီးေတာ႔ ကုိယ္ပုိင္ဝင္ေငြေလးနဲ႔ျဖစ္လာၿပီဆုိေတာ႔ ေစာေစာ ညားလာတဲ႔ မဲမဲသဲသဲ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲႀကီးကို အထင္မႀကီးေတာ႔ဘူး။ နဂုိကတည္းက အခ်စ္(သုိ႔) နွလံုးသားမပါတဲ႔အိမ္ေထာင္ေရး၊ ေယာက္က်ားလုပ္သူကလည္း အခ်စ္စစ္ေတြ ေမတၱာေတြ သစၥာေတြ နားလည္တာမဟုက္ဘူး။ မိန္းမလုိခ်င္လုိ႔ မိန္းမလာရွာတာ။ ပါလာတဲ႔မိန္းကေလးက လည္း ခ်စ္လုိ႔ သံေယာဇဥ္ရွိလုိ႔မွ မဟုက္ဘဲ။ ဆင္းရဲတြင္းက ရုန္းထြက္ခ်င္လုိ႔ နုိင္ငံျခားမွာ အေနအစား ေခ်ာင္မလားလုိ႔။

    ဒီၾကားထဲ နုိင္ငံျခားမွာ ျဖစ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ျပသနာတစ္ခုက ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ စက္ရုံ၊ အလုပ္ရံု အေတြ႕ အႀကံဳ မရွိၾကတာမ်ားတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ တရုတ္မေတြလုိ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လပ္လပ္ သြက္သြက္လပ္လပ္ မလုပ္နုိင္ ၾကဘူး။ ၿပီးေတာ႔ ဘာသာစကားအခက္အခဲကလည္း ျမန္မာက သူမ်ားထက္ပုိဆုိးတယ္။ ဒီေတာ႔….. ျမန္မာ႔ထံုးစံ အထက္လူႀကီးကို ဖားတယ္။ စူပါဗိုက္ဇာ၊ မန္ေနဂ်ာေတြကို ဝင္လံုးတယ္။ ဟုိေကာင္ေတြကလည္း လူပဲ၊ သာယာတာေပါ႔။ ၾကာေတာ့ ျငိကုန္ၾကေရာ။ အိမ္ကဟာႀကီးလည္းသိေရာ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကုန္ေရာ။ အျဖဴကုိအထင္ႀကီး တဲ႔ ကၽြန္စိတ္ကလည္း အခ်ဳိ႔ ျမန္မာေတြမွာ မကုန္နုိင္ေသးေတာ႔ တခ်ိဳ႕ျမန္မာမေတြမွာ ဘို ခပ္ႏုႏုတ္ တေယာက္ေလာက္နဲ႔ တြဲရရင္ကုိ သူ႔မွာ ဂုဏ္ယူစရာလုိ႔ ထင္ေနတာ။ ဒီေတာ႔…. နဂိုကမွ အခ်စ္ကို အေျခမခံတဲ႔ အိမ္ေထာင္ ေရးဆုိေတာ႔ ကြဲၾက၊ ၿပဲၾက၊ လမ္းခြဲၾကေပါ႔။

    တခ်ိဳ႕က် လာတုန္းက ေယာက္က်ားယူဖုိ႔မဟုက္ဘူး။ ေက်ာင္းလာတက္တာ။ Student Visa နဲ႔၊ ဗီဇာ သက္တမ္းကုန္ေတာ႔ ျပန္ကလည္းမျပန္ခ်င္၊ ေနဖုိ႔ထုိင္ဖုိ႔အခြင္႔အလမ္းကလည္း နုိင္ငံသား Citizen ရွိတဲ႔ လူတစ္ ေယာက္ေယာက္ကို လပ္ထပ္မွ၊ ဒီေတာ႔….ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းဆုိၿပီး ဗီဇာမ်က္နွာနဲ႔ ဗီဇာအိမ္ေထာင္ေရးကို ထူေထာင္ၿပီးေတာ႔ ညားခါစမွ သိပ္မသိသာေပမယ္႔ အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင္႔က်ၿပီ၊ PRရၿပီဆုိ အပ္သံေလးၾကားရစ ၿပဳၿပီ။ အဲ- ၾကားလူပေယာဂ တခုခုရွိေနၿပီဆိုရင္ေတာ႔ ေညာင္ညိဳပင္စခန္းကလမ္းခြဲၿပီေပါ႔။

    ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕၊ ႀကိဳက္လွပါခ်ည္ရဲ႕၊ မိဘသေဘာမတူရင္ေတာင္ ခုိးရာလုိက္ပါ႔မယ္ဆုိတဲ႔ အတြဲေတြေတာင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးူ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေၾကာင္႔ ကြဲၾက၊ ၿပဲၾကေသးတာ၊ ခုလုိ ဘာေမၼတာ၊ ဘာနွလံုးသားမွအေျခမခံဘဲ သူလုိတာ၊ ကုိယ္လုိတာ တြက္ခ်က္ၿပီး ထင္သလုိျဖစ္မလာတဲ႔အခါ အေျခအေနအရ အမိုးအကာတခုထဲေအာက္မွာ ေနၾကေပမယ္႔ ကြဲေနၾကတဲ႕႔ အိမ္ေထာင္ေရးေတြ နုိင္ငံျခားမွာ အမ်ားႀကီးပါ။

    ဒါ႔ေၾကာင္႔…..ေရႊျပည္ႀကီးမွာရွိတဲ႔ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးပ်ိဳေလးေတြကို နွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ နုိင္ငံျခားေနခဲ႔ တဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳကို အေျခခံၿပီး ေျပာခ်င္တာက - ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ လိုဘတစ္ခုတည္းအတြက္နဲ႔ေတာ႔ အိမ္ေထာင္မျပဳပါနဲ႔။ နုိင္ငံျခားမွာ အဲယားကြန္းအခန္းထဲ မခ်စ္မနွစ္သက္သူႀကီးနဲဲ႔ သက္ျပင္းတဟင္းဟင္းခ်ၿပီး ေက်ာေပးအိပ္မလား၊ ကုိယ္ခ်စ္နွစ္သက္တဲ႔ (သူကလည္း ကုိယ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔) ခ်စ္သူနဲ႔ ၾကမ္းခင္းေလးေပၚမွာ တေယာက္မ်က္နွာ တစ္ေယာက္အပ္ၿပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြး အပ္ေမာက်မလား။

    ကိုယ္႔ဖာသာ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၿပီး စဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ။

    ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္မႈေတြ မွန္ကန္ၾကပါေစ။        ။

(Photo - Aung Htet)