ေမာင္သာမန္ - ျမန္မာသေဘၤာသားေလာက ၂၀၁၅
(မိုုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၊ ၂၀၁၅
စင္ကာပူပင္လယ္ျပင္ရွိ သေဘၤာစက္ျပင္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေသာ ကိုလြန္းလြန္း၊ ယေန႕ တန္၂၀၀၀ ဘန္ကာသေဘၤာ၊ သေဘၤာမ်ားကို၊ ေလာင္စာဆီ လိုက္ေရာင္းခ်ေနေသာ သေဘၤာငယ္သို႕၊ စက္ျပင္ကိစၥႏွင့္ ေရာက္သြားသည္။ ခိုင္လံုးေရႊ သေဘၤာျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ကပၸတိန္ကအစ၊ ေအာက္ဆံုးအထိ သေဘၤာသား ၂၀ဦးစလံုး ျမန္မာမ်ားျဖစ္သည္ ဆိုလွ်င္ ခိုင္လံုးေရႊ ဟုေခၚၾကသည္။ ကပၸတိန္က ေဒၚလာ ၆ေထာင္ခန္႕ လစာရျပီး၊ ေအာက္ဆံုးအဆင့္က ေဒၚလာတစ္ေထာင္ခန္႕ရသည္။ စာဖိုမႈးလဲ ျမန္မာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စင္ကာပူ ပင္နီစူလာပလာစာမွ ျမန္မာစားေသာက္ဖြယ္မ်ား အလွည့္က် ဝယ္ေပးရသည္။ ငပိ၊ ဘလေခ်ာင္ေၾကာ္မ်ား ျဖင့္ စားေသာက္ရမွ အလုပ္ပိုလုပ္ႏိုင္ပါမည္။
ကမၻာ့ေဘာ္လံုးျပိဳင္ပြဲဝင္၊ အသင္းသားမ်ားအတြက္ အဓိက နံပါတ္(၁)မွာ အစားအေသာက္ျဖစ္ျပီး၊ မိမိႏိုင္ငံမွ အေကာင္းဆံုးစာဖိုမႈး၊ အေကာင္းဆံုး ဆန္၊ဆီ၊ေဒသစားစရာမ်ားကိုပါ တန္ခ်ိန္မ်ားစြာ ယူသြားရသည္ဟု ဆိုသည္။ သေဘၤာသားမ်ားလည္း ခိုင္လံုးေရႊ သေဘၤာဆိုပါက ျမန္မာစားဖိုမႈး ျဖစ္ေသာ္လည္း။ ျမန္မာစားစရာေရာင္းခ်ေသာဆိုင္ စင္ကာပူတြင္ရွာရခတ္သည္။ စားေကာင္းျပီး၊ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ရဖို႕ လိုျပန္သည္။ ပိုက္ဆံအတြက္ သေဘၤာသား လာလုပ္ရေသာ္လည္း၊ ငယ္စဥ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေဆာင္ ေနစဥ္က၊ ကိုယ့္ငပိေၾကာ္ေလးကို ဖြက္ျပီး၊ ထမင္းႏွင့္စားေနရသူ တကိုယ္ေကာင္းသမား ေတြ႕ဖူးေသာ္လည္း၊ သေဘၤာသားေလာကတြင္ ထိုသို႕တကိုယ္ေကာင္းသမား လံုးဝမေတြ႕ဖူးပါ။
သေဘၤာသားမ်ား အခ်င္းခ်င္းအလြန္ အစားအေသာက္တြင္ ခင္မင္ရင္းႏွီး၊ ကိုယ့္ရွိတာ ဝိုင္းစား၊ မရွိရင္ စာဖိုမႈးခ်က္ေကြ်းတာပဲ စားေသာက္ၾကသည္။ တစ္လ ေဒၚလာ ၆ေထာင္ရေသာ ကပၸတိန္ၾကီးကိုလည္း လဘက္ရည္ေဖ်ာ္တိုက္မဲ့လူ မရွိ၊ ကိုယ့္ဖာသာေဖ်ာ္ေသာက္၊ ခူးခတ္စားေသာက္ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တခါတရံေရာက္လာေသာ က်ေနာ္တို႕ကိုမူကား အားလံုးက ဝမ္းသာအားရ ခူးခတ္ေကြ်းေမြးၾကသည္။ သေဘၤာေပၚ တက္လာေသာသူမ်ားမွာ ကူညီဖို႕လာသူမ်ားသာျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာသားမ်ားအဆိုအရ ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္တြင္ ရပ္နားထားေသာသေဘၤာေပၚတက္လာသည့္ ျမန္မာမ်ားမွာ ေလာင္စာဆီထည့္ဖို႕ ပံုးၾကီးမ်ားပါလာသည္။ ပိုက္ဆံေတာင္းလို႕မရေတာ့ သေဘၤာမွာရွိတဲ့ ေလာင္စာဆီပဲ ေတာင္းျပီး ျပန္သြားၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ ယခင္ ၂၀၁၁ မတိုင္မီကျဖစ္သည္။
ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားအေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေရးလိုပါသည္။
.
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာအမ်ားစု သေဘၤာသား လုပ္ငန္း၊ ႏိုင္ငံတကာတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသည္မွာ ေရေၾကာင္းသိပၸံေက်ာင္းဆင္းမ်ား မဟုတ္ပါ။ ရိုးရိုး အင္ဂ်င္နီယာ၊ သေဘၤာသားမ်ားျဖစ္သည္။ the Voice သတင္းစာ ၂၉ ဇႏၷဝါရီ ၂၀၁၅ အရ ႏို္င္ငံတကာ၊ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာလိုင္းမ်ားအတြက္ မွတ္ပံုတင္ စီဒီစီလက္မွတ္ရထားသူ ၉၆၀၀၀ ရွိသည္။ ၆ေသာင္းေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ေနျပီး၊ ၃ေသာင္းေက်ာ္မွာ အလုပ္ေစာင့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ သေဘၤာသားမ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ တစ္ႏွစ္လုပ္၊ ၃လနား စသျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ျမန္မာသေဘၤားအေျမာက္အမ်ား စင္ကာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ တိုင္ဝမ္း သေဘၤာကုမၸဏီအငယ္မ်ားတြင္ စီဒီစီ လက္မွတ္မရွိပဲ သို႕မဟုတ္ လက္မွတ္အတုျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားစြာ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ လစာမေကာင္း ဆိုေသာ္လည္း စားရိတ္ျငိမ္း တစ္လ ေဒၚလာတစ္ေထာင္ခန္႕မွာ အလုပ္လက္မဲ ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ မက္ေမာစရာ ျဖစ္ေနပါသည္)။
.
ယခု ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာသို႕ အလုပ္ကိုင္ရွာေပးရန္ ျမန္မာ့သေဘၤာသားအလုပ္ကိုင္ရွာေဖြေရးအဖြဲ႕က ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးေသာ္လည္း၊ အမွန္တကယ္မွာ သေဘၤာသားမ်ား ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သေဘၤာသားရံုးက မွတ္ပံုတင္ေၾကးေကာက္ျခင္း၊ သင္တန္းေၾကးေကာက္ျခင္း၊ သေဘၤာသားအခြင့္အေရးမ်ား ေတာင္းဆိုေပးျခင္း .. တို႕ကို လုပ္ေပးပါသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ျမန္မာအမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ သေဘၤာသားလုပ္ငန္းသည္ လစာေကာင္းေသာ္လည္း အလြန္ၾကမ္းတမ္းေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာစကားပံုး ေယာကၤ်ားေဖာင္စီး၊ မိန္းမမီးေန .. အတိုင္း ေဖာင္စီးျခင္းမွာ သေဘၤာသားအလုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ သေဘၤာသားႏွင့္စစ္သား ၂မ်ိဳးသည္ ေရွ႕တန္းသို႕ ထြက္ခြာခ်ိန္တြင္ ေန႕ည၊ စေန၊တနဂၤေႏြ ရံုးပိတ္ရက္မရွိေတာ့ပါ။ အခ်ိန္ျပည္ အလုပ္ထဲမွာပဲ ေနထိုင္၊ စားေသာက္ရသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း မရွိ၊ အားလံုး အမ်ိဳးသားခ်ည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ၾကမ္းသလို၊ စကားေျပာၾကမ္းသည္၊ ပင္ပမ္းခက္ခဲသည္။ ထိုအလုပ္မ်ိဳးကိုပင္ ျမန္မာျပည္တြင္း တြင္လုပ္ကိုင္ဖို႕ လစာ၊ အခြင့္လမ္း နည္းပါးလွပါသည္။ ျပည္တြင္း ကမ္းရိုးတန္းသြား သေဘၤာမ်ား၊ ျမစ္တြင္းသြားေသာ သေဘၤာသား လုပ္ငန္းမ်ားမွာ မက္ေလာက္စရာ လစာမရွိသလို၊ နည္းပညာလည္း အလြန္ႏိုမ့္က်သျဖင့္ ျပည္တြင္းသေဘၤာသားအလုပ္မွာ ပညာမတတ္သူမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္ေနပါသည္။
.
ေဘာ္လံုးျပိဳင္ပြဲ အိမ္ကြင္း၊ အေဝးကြင္း
အိမ္ကြင္း၊ အေဝးကြင္း ဟုေျပာလွ်င္ ျမန္မာမ်ား ပိုျပီးနားလည္ၾကပါမည္။ သေဘၤာသားလုပ္ငန္း ျပည္တြင္းအလုပ္အကိုင္မ်ားမွာ ပညာမတတ္သူမ်ားအတြက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာလိုင္း သေဘၤာသားအလုပ္ကိုင္မ်ားက လစာေကာင္းသည္။ အစားေသာက္ေကာင္းသည္။ အလုပ္သမားအခြင့္ေရး အျပည့္အဝရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာမ်ားသည္ အိမ္ကြင္းကို မကန္ေတာ့ပဲ၊ အေဝးကြင္း ပင္လယ္ကူးသေဘၤာသား အလုပ္ကို ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ ေဘာ္လံုးကစားနည္းအရ အိမ္ကြင္းမွာ အႏိုင္ကစားႏိုင္မွ၊ အေဝးကြင္းတြင္ ေတာ္ကာက်မည္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ သေဘၤာသားေလာကတြင္ အိမ္ကြင္းမွာ ကန္စရာမလိုပဲ၊ အေဝးကြင္းသို႕ တိုက္ရိုက္သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားအား အလြန္ခ်ီးက်ဴးေလးစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။
.
အိမ္ကြင္းလံုးဝ မရွိဘူးလားေမးလွ်င္ ရွိပါသည္ဟု ေျဖရပါမည္။
- ျမန္မာေရေၾကာင္းသိပၸံ
- ျမန္မာၾကယ္ငါးပြင့္သေဘၤာလိုင္း
- ျမန္မာျပည္တြင္းေရေၾကာင္းေကာ္ပိုေရးရွင္းမွ သေဘၤာမ်ား
- ျမန္မာေရတပ္မေတာ္
- ျမန္မာအစိုးရသေဘၤာက်င္း (ဆင္မလိုက္)၊
- သေဘၤာသားမွတ္ပံုတင္ရံုး အက္အီးစီဒီ .
. အင္ဂ်င္နီယာ၊ သက္ေမြးေက်ာင္း၊ တကၠသိုလ္မ်ား ..စသည္တို႕ျဖစ္ၾကသည္။
.
အေဝးကြင္းမ်ားမွာ ေျမာက္မ်ားစြာရွိၾကသည္။ သေဘၤာသား အလုပ္ကိုင္ရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းကို သေဘၤာေအးဂ်င့္မ်ားစြာက လုပ္ကိုင္လွ်က္ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား၊ အရည္ေသြးျမင့္ေသာ သေဘၤာသားမ်ားစြာ တို႕မွာ အက္အီးစီဒီ မွတ္ပံုတင္ထားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မွီ လုပ္ႏိုင္၊ ကိုင္ႏိုင္၊ အဂၤလိပ္စကားကိုကြ်မ္းက်င္စြာေျပာႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လစာလည္းေကာငာ္းၾကပါသည္။ ကမၻာ့သေဘၤာလိုင္းမ်ားတြင္ သေဘၤာသား အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းသူမ်ားတြင္ အာရွတိုက္မွ၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ျမန္မာ (၃)ႏိုင္ငံ အျပိဳင္ျဖစ္ေနပါသည္။
ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားမွာ အရာရွိပိုင္းအလုပ္မ်ားတြင္ တရုပ္၊ ကုလား၊ ဖိလစ္ပိုင္မ်ားျပီးလွ်င္ စတၱဳထတန္းစား အဆင့္ရွိပါသည္။ အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ဖိလစ္ပိုင္မ်ားမွာ ေအာက္ေျခ သေဘၤာသားလုပ္ငန္းမ်ားကို ေမာင္ပိုင္စီးထားၾကသည္။ လစာေငြ တစ္လ ေဒၚလာတစ္ေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္ခန္႕ျဖင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိန္ေသာ ေအာက္ေျခသေဘၤာသား၊ ကုန္ပတ္တိုက္ အလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စကား ေကာင္းမြန္စြာေျပာႏိုင္ေသာ ဖိလစ္ပိုင္ သေဘၤာသားမ်ားမွာ လစာပိုေကာင္းၾကသည္။ သေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ားတြင္ အလုပ္မ်ားရၾကသည္။ သေဘၤာလိုင္း ခပ္ညံ့ညံ့မ်ားတြင္ ျမန္မာမ်ားသည္၊ အင္ဒိုနီးရွားမ်ားႏွင့္ အျပိဳင္လုပ္ကိုင္ေနရသည္။ အရည္ေသြး၊ အဂၤလိပ္စကားအျပင္၊ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းတြင္လည္း ဖိလစ္ပိုင္မ်ားကို ျမန္မာ၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႕ မယွဥ္ႏိုင္ေသးပါ။ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမႈ အထူးသျဖင့္ နာခံမႈ နည္းပါးေသာေၾကာင့္ ဟုေျပာႏိုင္ပါသည္။ ပညာအရည္အခ်င္း၊ နည္းပညာမ်ားတြင္ ျမန္မာမ်ားက သာသည္ဟု ေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း လစာတြင္ ဖိလစ္ပိုင္သေဘၤာသားမ်ားကို မမွီေသးျခင္းမွာ ဘက္စံုမယွဥ္ႏိုင္ေသးဟုသာ ေျပာႏိုင္ပါသည္။
.
.
သေဘၤာသား အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္ေရး
.
သို႕ေသာ္ သေဘၤာသားေလာကတြင္ လစာ၂ဆမက ေျမာက္မ်ားစြာရေသာ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ ဓါတ္ေငြလုပ္ငန္းသံုး သေဘၤာမ်ားအတြက္ သေဘၤာသား၊ စက္အရာရွိမ်ားလစာသည္ ရိုးရိုးသေဘၤာသားမ်ားထက္ မ်ားစြာ သာလြန္ပါသည္။ ထိုေနရာမ်ားတြင္ ျမန္မာမ်ားစြာ သိပ္မေတြ႕ရပါ။
.
လက္ရွိ လုပ္ကိုင္ေနေသာ သေဘၤာသား ၉ေသာင္းေက်ာ္တို႕ကို အရည္ေသြးျမွင့္ေပးျပီး၊ သေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ား၊ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါတ္ေငြလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပို႕ေပးႏိုင္ရန္အတြက္ ကမၻာ့အဆင့္၊ လက္မွတ္ေပးသည့္ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ားစြာ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား တက္ရပါမည္။ သေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ားမွာ သူတို႕သေဘၤာသားမ်ား အိမ္ျပန္နားေနခ်ိန္တြင္ အလကားမထားပါ။ သင္တန္းမ်ားတက္ခိုင္းပါသည္။ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္း သင္တန္းမ်ား တစ္ခုျပီးတစ္ခု တက္ရသည္။ သေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ားသည္ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။ သူတို႕သေဘၤာသားမ်ား အရည္အေသြး ျမွင့္တင္ေပးျခင္းမွာ သင္တန္းေပးျခင္းသာ အေရးပါ၊ အရာေရာက္ဆံုး ဟုသိရသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ သင္တန္းတြင္ သင္တန္းသား၊ ဆရာမ်ား အေတြ႕ၾကံဳ၊ ဗဟုသုတ ဖလွယ္ၾကသည္။ စကားေျပာဆို၊ ရင္းႏွီးခင္မင္မႈ ရရွိသည္။ ထိုအခါ အလုပ္ခြင္တြင္ ပိုျပီး လုပ္ႏိုင္သည္။ နည္းပညာစာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရႈနားလည္ႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုသို႕ သင္တန္းေကာင္းေကာင္း မဖြင့္ႏိုင္ပါ။ ပုဂၢလိက သင္တန္းမ်ားသာ ယခု ၂၀၁၃ေနာက္ပိုင္း ပလူပ်ံေအာင္ မ်ားျပားေနပါသည္။
.
.
ရန္ကုန္ရွိ ေမာင္ႏွမတစ္စု၊ ဆရာဂန္၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား၊ သေဘၤာသားမ်ား လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ဖခင္ကလည္း ပညာတတ္၊ ရိုးေျဖာင့္စြာလုပ္ကိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္ျပီး၊ ေမာင္ႏွမမ်ား ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘဝက လူရည္ခြ်န္ဆုမ်ားစြာ ရရွိခဲ့သူ အျဖစ္ ရိုးသားစြာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ဘဝေပးကုသိုလ္ ေကာင္းသျဖင့္ စားဝတ္ေနေရးမပူၾကရ၊ အစ္မျဖစ္သူ ဆရာဝန္မတစ္ဦး ေဆးခန္း၊ေဆးရံုမ်ားတြင္ လူနားမ်ားကို အခမဲ့နီးပါး ေစတနာႏွင့္ကုသေပးသည္။ တစ္ဦးမွာ သေဘၤာလိုင္းတြင္ ကပၸတိန္ကုမၸဏီတခု ၂၀၀၇တြင္ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားအတြက္ စင္ကာပူေအးဂ်င့္လုပ္ေပးရန္ စင္ကာပူတြင္ ကုမၸဏီေထာင္လိုသည္။ စင္ကာပူမွာ ျမန္မာသေဘၤာသား၊ ေအးဂ်င့္လုပ္ေနေသာ ျမန္မာမိတ္ေဆြက ျမန္မာျပည္မွာပဲ မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ဖို႕၊ အၾကံေပးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ဇြဲႏွင့္၊မွန္ကန္စြာလုပ္ေဆာင္သည္။ သေဘၤာသားဆီက ေအးဂ်င့္အခေၾကးမယူပါ။ သေဘၤာကုမၸဏီကပဲ ေအးဂ်င့္ခယူသည္။ သေဘၤာသား သေဘၤာေပၚအလုပ္လုပ္ေနသေရႊ႕၊ ေအးဂ်င့္ဖိုး လစဥ္ ေဒၚလာရာဂဏန္းသာ ရရွိသည္။ ပထမတြင္ သေဘၤာကုမၸဏီတစ္ခုႏွင့္ စတင္လုပ္ေဆာင္သည္။ ထိုေအးဂ်င့္ဆီက လာေသာျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားသည္ စာရိတၱေကာင္းျပီး၊ နာခံလုပ္ေဆာင္တတ္သူမ်ားေသာေၾကာင့္ နာမည္ရလာသည္။ ၅ႏွစ္အၾကာ ၂၀၁၂ ျမန္မာျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်ိန္တြင္ ထို မွန္ကန္ေသာေအးဂ်င့္ကုမၸဏီလက္ေအာက္ ျမန္မာသေဘၤာသား တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရွိေလျပီ။ သေဘၤာေပၚလုပ္ေနဆဲ ၈၀၀၀ ေက်ာ္မွ လစဥ္ ေဒၚလာ တစ္သန္းနီးပါးဝင္ေငြရရွိေနေလျပီ။ တစ္လ ေဒၚလာ၁၀၀၊ ေဒၚလာ ၂၀၀ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာကို အလုပ္ေပးထားႏိုင္သည္။ ယခုအခါ ေအးဂ်င့္ကုမၸဏီ ၊ သေဘၤာသားသင္တန္း၊ ႏိုင္ငံျခားရိႈးေဂ်ာ့သင္တန္းမ်ား မႈိလိုေပါက္ေနျပီး၊ တနပ္စား၊ ေပၚပင္၊ တနည္းအားျဖင့္ လိမ္စားသူမ်ားစြာ ေပၚေပါက္ေနသည္။ သို႕ေသာ္လည္း၊ မွန္ကန္ေသာအစိုးရႏွင့္၊ မွန္ကန္ေသာ အက္စ္အီးစီဒီ အဖြဲ႕ၾကီးတို႕ အေပၚ၊ သေဘၤာသားမ်ားက ယံုၾကည္မႈရွိပါက၊ TRUSTED SOCIETY, TRUSTED GOVERNMENT ျဖစ္ေနပါက၊ မွန္ကန္ သေဘၤာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူမ်ားအဖို႕ ပိုမိုေအာင္ျမင္လာမည္ျဖစ္သည္။
.
က်ေနာ္သည္ စင္ကာပူ၊ ကမ္းလြန္သေဘၤာလုပ္ငန္းတစ္ခုတြင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာေၾကာင့္ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား၏ အားသာခ်က္မ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို နားလည္ပါသည္။ သေဘၤာသား၊ အင္ဂ်င္နီယာအရာရွိအျဖစ္ အာဖရိကမွာ ဂါနာ၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီယား၊ ကင္ညာ စသည့္ႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ထြက္ေပၚၾကသည္။ တရုပ္၊ကုလား၊ ဖိလစ္ပိုင္မ်ားစြာလည္း လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ဥေရာပတိုက္မွ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံသား ခရိုရီးရွား၊ ယူကရိန္း၊ ပိုလန္၊ ဆားဗီယား စသည့္ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံသားမ်ားလည္း သေဘၤာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားစြာ ထြက္ေပၚၾကသည္။ သေဘၤာကို ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ကပၸတိန္ႏွင့္ကုန္းခ်ဳပ္အရာရွိမ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ားစြာ ၾကီးစိုးၾကသည္။ ကပၸတိန္ျဖစ္သူသည္ စစ္တပ္ တပ္ရင္းမႈးကဲ့သို႕ ပါနပ္လိမ္မာရသျဖင့္၊ စကားေျပာလည္းေကာင္း၊ ဆက္ဆံေရးလည္းေကာင္းေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကြ်မ္းက်င္သူ ျဖစ္ဖို႕လိုသည္။ အဆင့္ျမင့္ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါေငြ သေဘၤာကပၸတိန္မ်ားမွာ လစာ တစ္လေဒၚလာ ၂ေသာင္းခန္႕အထိ ရရွိေသာေၾကာင့္ ဥေရာပတိုက္သားမ်ားက အသားအေရာင္ႏွင့္ဟိတ္ဟန္ ေကာင္းသျဖင့္ သူတို႕ကိုသာ ခန္႕ထားၾကသည္။ သာမန္ သေဘၤာ ကပၸတိန္မ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ဖိလစ္ပိုင္မ်ားကဲ့သို႕ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။
.
သေဘၤာသားအင္ဂ်င္နီယာမ်ား၊ စက္ခ်ဳပ္ (အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္) ရာထူးမ်ားအတြက္ ျမန္မာစက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္၊ ဒီပလိုမာ လက္မွတ္ရသူမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ သူတို႕လည္း ျမန္မာ အက္အီးစီဒီ သေဘၤာသားလက္မွတ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္ထားရပါသည္။ ထိုအင္ဂ်င္နီယာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားမွာ လုပ္ႏိုင္ၾကသည္။ နာမည္ရေပသည္။
.
ျမန္မာသေဘၤာသာမ်ား အရည္ခ်င္းျမင့္မားျပီး၊ လစာေကာင္းေသာ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါတ္ေငြ၊ သေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ားတြင္ အလုပ္ရရွိရန္ အေရးၾကီးဆံုးမွာ လက္မွတ္ရရွိထားျခင္းသည္ အလြန္အေရးၾကီးသည္။ ဥပမာ ..ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါတ္ေငြမ်ားတြင္ Class Surveyor ဆိုသည့္ လုပ္ငန္းလုပ္ပိုင္ခြင့္လက္မွတ္မ်ားမွာ အလြန္အေရးၾကီးလွပါသည္။ ထိုကုမၸဏီၾကီးမ်ားကို လိုင္စင္၊ ပါမစ္ ေၾကးမ်ားေပးရသည္။ ေငြေပးတိုင္း သူတို႕ထံမွာ ေအာင္လက္မွတ္မရပါ။ သူတို႕သတ္မွတ္ေသာ စစ္ေဆးမႈမ်ားကို ေအာင္ျမင္မွ သေဘၤာမ်ားကို ပင္လယ္ကူးလုပ္ငန္း၊ ေရနံ-ဓါတ္ေငြ႕လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ခြင့္ေပးပါသည္။ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားသည္ လက္မွတ္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၾကသည္။ ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ားက ေငြေၾကး၊ဥပေဒ၊ အဖြဲ႕အစည္းျဖင့္ သူတို႕ႏိုင္ငံ သေဘၤာလုပ္ငန္းမ်ားကို အရည္ေသြးထိန္းခ်ဳပ္ထားပါသည္။ ဥပမာ အေမရိကန္ ABS, ျပင္သစ္-BV, အဂၤလန္-Lloyd LR, ဂ်ာမဏီ-LD, ဂ်ပန္-NKေနာ္ေဝး-DNV, တရုပ္-CCS၊ အႏၷိယ-IRS, ေတာင္ကိုးရီးယား-KR၊ အီတလီ-RINA၊ ယူကရိန္း စတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားမွာလည္း သူတို႕နိုင္ငံနဲ႕ဆိုင္တဲ့ စစ္ေဆးေရးအဖြဲမ်ား Class Surveyor အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရွိပါသည္။ ျမန္မာ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္ တို႕သည္ အထက္ပါႏိုင္ငံမ်ားကဲ့သို႕ Class Society မရွိပါ၊ နည္းပညာလည္း မၾကြမ္းက်င္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္သမားငွားစားေသာ ကြ်န္သာသာ အဆင့္မွာပင္ ရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည္။
.
သေဘၤာသားအရည္ခ်င္း ျမွင့္တင္ေပးရန္အတြက္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာသား၊ တကၠသိုလ္၊ နည္းပညာ၊ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား အဖြဲ႕အစည္းကို စနစ္တက် မလုပ္ႏိုင္ေသးပါ။ ျပီးေတာ့ အိမ္ကြင္း ဟုေခၚေသာ ျပည္တြင္းသေဘၤာလုပ္ငန္းတြင္ ေလ့က်င့္ရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါ။ အိမ္ကြင္းဆိုသည္မွာ စာေတြ႕ပဲ ရွိျပီး စာေမးပြဲေအာင္သည္ႏွင့္ အေဝးကြင္း သို႕ကန္ရန္ ေစလႊတ္ခံရသျဖင့္ အစပိုင္းတြင္ လစာလည္းေကာင္းမည္မဟုတ္၊ အလုပ္ကိုင္လဲ ကြ်မ္းက်င္ဦးမည္မဟုတ္။ ဘာသာစကားေျပာတတ္မႈမွာ သေဘၤာသားအျဖစ္ ၆လ၊ တစ္ႏွစ္ လုပ္ကုိင္ျပီးသြားလွ်င္ အဂၤလိပ္စကားေတာ့ အသင့္တင့္ ေျပာတတ္သြား၊ ေရးဖတ္တတ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ လူရိပ္ကဲခပ္တတ္မႈ၊ နာခံလိုက္ေလွ်ာက္မႈရရွိရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င့္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အႏွစ္၂၀ခန္႕ ေနထိုင္လာေသာ ျမန္မာသေဘၤာသား၏ စစ္အစိုးရအရိပ္ေအာက္မွာ ၾကမ္းတမ္းေသာစရိုက္မ်ား၊ ထင္သလိုလုပ္တတ္ေသာစရိုက္၊ ေအာ္ခုိင္းမွလုပ္တတ္ေသာစရိုက္ အက်င့္မ်ားကို ျပဳျပင္ဖို႕ ခက္ဦးမည္။ အဖြဲ႕အစည္းနွင့္လုပ္တတ္၊ ကိုင္တတ္ေသာ၊ အထက္လူၾကီးကို နာခံတတ္ေသာ၊ အတတ္ပညာမ်ားကို စနစ္တက်ဖတ္မွတ္ေလ့လာတတ္ေသာ အက်င့္ေကာင္းမ်ား Good Attitude မ်ားကို ရရွိလာလွ်င္ အနာဂါတ္ျမန္မာ သေဘၤာသားမ်ား အဆင့္ျမင့္၊ လာစာေကာင္းလာမည္ျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ စာေရးသူသည္ စင္ကာပူသေဘၤာလုပ္ငန္းကို ႏွစ္၂၀ေက်ာ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ သေဘၤာစက္ျပင္ျခင္း၊ သေဘၤာေအာ္တိုေမးရွင္း၊ ေနဗီေကးရွင္း-ျဂိဳက္တုဆက္သြယ္ေရးစက္မ်ား၊ သေဘၤာက်င္း၊ သေဘၤာေဆာက္လုပ္ေရး၊ သေဘၤာ ဆူပရီတင္းဒင့္ နည္းပညာရွင္တစ္ဦး (PACC Offshore posh.com.sg) စသျဖင့္ သေဘၤာလုပ္ငန္းမ်ားစြာလုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္သည္။ သေဘၤာသားဆိုင္ရာ အရည္ေသြးျမွင့္တင္ေရး နည္းပညာ၊ သင္တန္းမ်ားအေၾကာင္း ဆက္လက္ေရးပါဦးမည္။
၁။ ေရေၾကာင္းသင္တန္းမ်ား (ျမန္မာ၊ စင္ကာပူ)
http://www.slideshare.net/
၂။ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါတ္ေငြ .. သေဘၤာမ်ားအတြက္ ဒိုင္းနမစ္ပိုစီရွင္း DP System,
http://gita.cc/archives/41717
http://www.slideshare.net/myanmarjobstudent/pacc-offshore-servicesholdingsltd17april2014-1
သေဘၤာလုပ္ငန္းသည္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးအတြက္ အထူးစရိတ္သက္သာသည္။ အေမရိကားမွာ တန္ခ်ိန္၂၀ ကုန္ေသတၱာတစ္ခုကို အာရွသို႕ တစ္ပတ္ခရီးသယ္ေဆာင္ခ ေဒၚလာ တစ္ေထာင္ပင္မေပးရပါ။ ဂ်ပန္ကားအဟာင္း ၅စီကို ကုန္ေသတၱာထဲ ထည့္ယူလာလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအထိ ေဒၚလာတစ္ေထာင္မေပးရပါ။ ဂ်ပန္ကားအေဟာင္း ၅စီးတန္ဖိုးမွာ အားလံုးေပါင္း ေဒၚလာတစ္ေသာင္းမရွိပါ။ ကုန္က်စရိတ္ၾကီးေနသည္မွာ ျမန္မာျပည္အစိုးရက အခြန္ေငြ ၂ဆေတာင္းသည္။ ေပးႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုကုန္ေသတၱာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲေရာက္ဖို႕ အေကာက္ခြန္၊ သေဘၤာဆိပ္ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ရႈပ္ယွက္ခပ္ျပီ၊ အျမင္ကပ္ပုဒ္မ ျဖစ္သြားပါက၊ ကားမ်ားမေရြးႏိုင္ေတာ့ပဲ ဆိပ္ကမ္းတြင္ ပိုင္ရွင္မရွိ၊ အဆံုးထားလိုက္ရေတာ့သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ တန္ဖိုးၾကီးကားမ်ားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္မ်ားမွ သယ္ေဆာင္လာရသည္။ တိုက္ရိုက္ ေရေၾကာင္းခရီးသည္ စရိတ္အသက္သာဆံုးျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္း ေရေၾကာင္းသေဘၤာလုပ္ငန္း၊ ကမ္းရိုးတန္းသေဘၤာလုပ္ငန္း၊ လုပ္ပိုင္ခြင္ လိုင္စင္/ပါမစ္ မကိုက္ေသာေၾကာင့္ လုပ္မည့္သူနည္းပါးေနဆဲျဖစ္သည္။
ကားမ်ား သန္းႏွင့္ခ်ီ ျမန္မာျပည္တြင္းေရာက္လာျပန္ေတာ့.. ေလာင္စာဆီလိုသည္။ ေလာင္စာဆီ မထြက္ပဲ၊ ဓါတ္ေငြ႔ပဲ ထြက္သည္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေလာင္စာဆီ လိုင္စင္/ပါမစ္ ေရပန္းစားလာျပန္သည္။ ေလာင္စာဆီ သယ္ေပးေသာ ဘန္ကာသေဘၤာမ်ား ျမန္မာျပည္အထိ သယ္ေပးေနၾကျပီျဖစ္သည္။
ေလာင္စာဆီ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က၊ ကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း၄၀၀၀ ေက်ာ္ တင္သြင္းခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။ မေလးရွားမွာ တစ္ဂါလံ က်ပ္၂၀၀၀ (ႏွစ္ေဒၚလာ)ပင္မေပးရပဲ ဝယ္လာျပီး၊ ျမန္မာျပည္တြင္ တစ္ဂါလံ က်ပ္၅၀၀၀ ျဖင့္ တင္သြင္းသည္။ လိုင္စင္/ပါမစ္သာ ရွိပါေစ၊ ေရနံ အလွ့်ံပယ္ထြက္ေသာ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွာ ႏိုင္ငံကုမၸဏီမ်ားက ေငြေနာက္မွရွင္း ပစၥည္းအရင္ယူ ဟု စိတ္ခ်လက္ခ် ဘန္ကာသေဘၤာျဖင့္ ျမန္မာပင္လယ္ကမ္းေျခမ်ားသို႕ တင္ပို႕ေပးသည္။ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားမွ ေလာင္စာဆီ မ်ားမွာ စင္ကာပူေရနံေလွာင္ကန္မ်ားတြင္ သိုေလွာင္ထားၾကသည္။ စင္ကာပူအစိုးရက မလြတ္တန္္း အခြန္ေကာက္သည္။ သယ္စရိတ္ တစ္တန္လွ်ပ္ ေဒၚလာ၁၀၀ မေပးရ၊ တနည္းအားျဖင့္ သယ္ခမွာ တစ္ဂါလံ က်ပ္တစ္ရာမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ၊ အင္ဒိုနီးရွား သေဘၤာသားမ်ားက သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး လုပ္ေပးၾကသည္။ ဘန္ကာ ေလာင္စာဆီ သယ္/ပို႕ သေဘၤာလုပ္ငန္းမွာ လစာအနည္းဆံုး သေဘၤာသားမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႕ထက္ လစာနည္းသည္မွာ ငါးဖမ္းသေဘၤာသားမ်ားျဖစ္သည္။ လစာေကာင္းေသာ သေဘၤာကုမၸဏီမ်ားမွာ ဂ်ပန္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ သေဘၤာကုမၸဏီမ်ားျဖစ္သည္။ လစာ အေကာင္းဆံုးသေဘၤာသားမ်ားမွာ Offshore Vessel ဟုေခၚေသာ ကမ္းလြန္ေရနံ၊ဓါတ္ေငြ သေဘၤာမ်ားျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သေဘၤာသားျဖစ္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ၾကိဳးစားေနသူမ်ားစြာရွိသည္။ အစိုးရ၏ သေဘၤာသားရံုး စီဒီစီမွတ္ပံုတင္ ရရွိေအာင္ သေဘၤာက်င္းမ်ားတြင္ အလုပ္သင္လုပ္ၾကရသည္။ ဟိုးေရွးကတည္းက ပိုက္ဆံေပးျပီး သေဘၤာက်င္းအေတြ႕အၾကံဳ လက္မွတ္ရရွိေသာ ျခစားေနသည့္ စနစ္ကလည္း ျမန္မာသေဘၤာသား အရည္အခ်င္းကို ဖ်က္ဆီးေနသည္မွာ ျငင္းမရပါ။ ျမန္မာ့ေရေၾကာင္း သိပၸံဝင္ခြင့္ရရန္ လူငယ္မ်ားစြာ ၾကိဳးစားၾကသည္။ ဝင္ေငြေကာင္းေသာ လုပ္ငန္းဟု သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ သေဘၤာသား၊ ကပၸတိန္ျဖစ္လွ်င္ ေဒၚလာ ၅ေထာင္၊ တစ္ေသာင္း ရႏိုင္သည္ဟု လူၾကိဳက္မ်ားေသာ အသက္ေမြးလုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္။
.
ဘာေၾကာင့္ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ မေလးရွား သေဘၤာသားမ်ား ပင္လယ္ကူးသေဘၤာလိုင္းမ်ားတြင္ သိပ္မေတြ႕ရသနည္း ေမးခြန္းရွိလာပါသည္။ အေျဖမွာ သေဘၤာသားလုပ္ငန္းသည္ ျပည္တြင္းအလုပ္ကိုင္ လံုးဝရွားပါးေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္သာျဖစ္သည္။ စစ္သားနွင့္သေဘၤာသား မည့္သူမွ်မလုပ္ခ်င္ၾကပါ။ ထိုအလုပ္မ်ားတြင္ လူငယ္မ်ားစြာ ေရာက္ရွိေနျခင္းမွာ ႏိုင္ငံတြင္းအလုပ္လုပ္စရာ၊ အလုပ္ကိုင္မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္း၊ မေလးရွား ႏိုင္ငံသား အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ ၾကမ္းတမ္းေသာ သေဘၤာသားအလုပ္ လုပ္စရာမလိုပါ။ ျပည္တြင္းမွာ အလုပ္ကိုင္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ပညာတတ္ပါက ဒီပလိုမာ၊ ဘြဲ႕ တစ္ခုခုရပါက ႏိုင္ငံျခားထြက္လုပ္စရာ မလိုေတာ့၊ ႏိုင္ငံျခားက ေပးေသာလစာအတိုင္း ျပည္တြင္းကုမၸဏီမ်ားက ေပးၾကသည္။ ဘယ္မွာ သေဘၤာသားအလုပ္ လုပ္ေတာ့မည္နည္း...။
ထိုသို႕ ၾကမ္းတမ္းေသာ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာလုပ္ငန္းကို ျမန္မာမ်ား ေနာက္ထပ္ ၁၀ႏွစ္မွ် ဖိလစ္ပိုင္၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႕ႏွင့္အျပိဳင္ လုပ္ေနရဦးမည္။ ျမန္မာအစိုးရ ျခစားမႈမ်ားကို စင္ကာပူ၊ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ တရုပ္ျပည္မ်ားကဲ့သို႕ ျပတ္သားစြာ၊ အေရးမယူႏိုင္ပါက ျမန္မာမ်ားသည္ ဖိလစ္ပိုင္မ်ားအတိုင္း ပညာတတ္ဘြဲ႕ရလွ်င္ သားသား၊ သမီး ႏိုင္ငံျခား အလုပ္သြားလုပ္မယ္ ..ပညာေရးစနစ္ျဖစ္ေနဦးမည္မွာ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ မ်ားစြာတိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံျခားသြားျပီး၊ ကြ်န္သာသာ အလုပ္လုပ္ေနရေပဦးမည္။
ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား ႏိုင္ငံတကာေစ်းကြက္တြင္ လစာျမင့္မားရန္အတြက္၊ အရည္အေသြးျမွင့္တင္ေရးမွာ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္မ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာသေဘၤာသားမွတ္ပံုတင္ စာေမးပြဲမ်ားမွာ အလြန္အဆင့္ျမင့္ေပသည္။ ကမၻာ့အဆင့္ရွိသည္။ သေဘၤာကပၸတိန္၊ ကုန္းခ်ဳပ္၊ စက္ခ်ဳပ္ . ..စသည့္ ထိပ္တန္းအလုပ္ကိုင္မ်ားအတြက္ စာေမးပြဲအဆင့္ဆင့္ ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ရသည္။ စာေမးပြဲ စာေတြ႕ေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း တကယ္အရည္အခ်င္းရွိသလား ဟုေမးလွ်င္ ရိုးရုိးသေဘၤာလိုင္မ်ားတြက္ ျမန္မာသေဘၤာသား အရာရွိမ်ားမွာ အရည္ခ်င္းမွီပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပုဂၢလိက သေဘၤာသားသင္တန္းမ်ားမွာ ၆လ သင္တန္းတက္၊ သိန္း၂၀ သင္တန္းေၾကးေတာင္းျပီး၊ သင္တန္းျပီးပါက ကန္ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ေပးမည့္ သေဘၤာသားအလုပ္ကို ရႏိုင္သည္ဟု မက္လံုးေပးျပီး၊ အရည္မရွိ၊ အဖတ္မရွိ သင္တန္းမ်ားကို ထမင္းစရိတ္၊ေနစရိတ္ပါ ေတာင္းျပီး တက္ခိုင္းသည္။ ၆လ ျပည့္ေသာ္လည္း အလုပ္မရ၊ စီဒီစီ သေဘၤာသား လက္မွတ္ရေအာင္လည္း ကိုယ့္ဖာသာ ရေအာင္လုပ္ရျပန္သည္။ ယခုအခါ ဂ်ပန္သေဘၤာ၊ ကိုးရီးယားသေဘၤာ ၊ တိုင္ဝမ္သေဘၤာ အလုပ္မ်ားရမည္၊ ဆိုျပီး ဂ်ပန္စကား၊ ကိုးရီးယားစကား၊ တိုင္ဝမ္တရုပ္စကားမ်ား သင္တန္းမ်ားလည္း ပူေပါင္းလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနေသာ ေခတ္ပ်က္ျဖစ္ေနသည္။ ျပည္တြင္းမွာ အလုပ္ကိုင္မရွိေသာေၾကာင့္ ပညာမေတာက္တေခါက္ တတ္သူမ်ား သေဘၤာသားလုပ္ပီး၊ ေငြမ်ားမ်ားရမည့္ အလုပ္မ်ားကို မက္ေမာၾကသည္။
.
လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၇ ေနာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ႏိုးၾကားတက္ၾကြခ်ိန္တြင္၊ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာသေဘၤာသာမ်ားမွ သေဘၤာသားအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဖြဲ႕စည္းၾကသည္။ ေလးစားဖြယ္ျမန္မာ သေဘၤာသား၊ ကပၸတိန္ၾကီးမ်ား၊ ေအးဂ်င့္ေကာင္းမ်ား၊ သေဘၤာသားတျဖစ္လဲ အထင္ကရစီးပြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားလဲ ပါဝင္ဦးေဆာင္ေသာေၾကာင့္ စင္ကာပူ၊ ျမန္မာသေဘၤာသားအဖြဲ႕ စတင္ျဖစ္လာသည္။ ဝင္ေၾကးေငြ ေဒၚလာရာႏွင့္ခ်ီေပးရသည္၊ ဟိုတယ္၊စားေသာက္ဆိုင္ ညစာစားပြဲက်င္းပသည္။ ျမန္မာ့သေဘၤာသားမ်ား အခ်င္းခ်င္းကူညီ၊ေထာက္ပံ့ေပးမည့္ အလြန္ေကာင္းေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသေဘၤာသားဘဝ ကမၻာ့အဆင့္တက္လွမ္းေရး၊ ျမန္မာျပည္တြင္ လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ကိုင္ေရးအတြက္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ စင္ကာပူေရာက္၊ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား အဖြဲ႕ဝင္ၾကသည္။
ယခု ၂၀၁၅တြင္ ထိုအဖြဲ႕လႈပ္ရွားမႈ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။ ဦးေဆာင္ခဲ့သူအမ်ားအျပား၊ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္သြားၾကျပီဟု ၾကားသိရသည္။ သေဘၤာသား အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္ေရးလုပ္ငန္းထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ ကန္ထရိုက္၊ သြင္း/ထုတ္ကုန္၊ လိုင္စင္/ပါမစ္မ်ားျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေလေတာ့သည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ တစ္ဗိုလ္ဆင္း၊ တစ္ဗိုလ္တက္ ျမန္မာ့သေဘၤာသား အရည္အခ်င္းတိုးတက္ေရး လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အက္စ္အီးစီဒီ အဖြဲ႕ၾကီးအားကိုးေနရဆဲျဖစ္သည္။ စိတ္ေစတနာေကာင္းသူ သေဘၤာကပၸတိန္ေဟာင္းၾကီးတခ်ိဳ႕ကို ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာလိုင္းေကာင္းမ်ားက ခ်ဥ္းကပ္ျပီး၊ အရည္အခ်င္းျမင့္ေသာ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားကို လိုခ်င္သည္။
ျမန္မာျပည္တြင္ အဂတိအကင္းရွင္းဆံုး ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ထိုကဲ့သို႕ျမန္မာမိသားစုမ်ားစြာ ၊ ဝန္ထမ္းေဟာင္း၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားစြာ ရွိေနၾကပါသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ အနာဂတ္ျမန္မာျပည္အတြက္ ၾကယ္ပြင့္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
.
နိဂံုး
ေမာင္သာမန္
ေဆာင္းပါးအခ်ိဳ႕
၃။ PACC Offshore (Singapore)