တင္မိုုး - လူငယ့္ေၾကးမုုံ ၂
(ျပန္လည္ဆန္းသစ္) ဇန္န၀ါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၅)
ျဖဴစင္တဲ့ လူတြင္က်ယ္ေတြကိုု “လူငယ္”လိုု႔ သတ္မွတ္ရမယ္။
ႏိုုင္ငံရဲ့ မိုုးေသာက္ၾကယ္ေတြေပါ့။
လူငယ္ဆိုုတာ ငါစြဲ မၾကီးရဘူး။
“ငါစြဲမသိုု၊ ကိုုယ္စြဲမထာ” ၊ ေမတၱာပြားမွ လူငယ္တရားရွိရာေရာက္မယ္။
လူငယ္အင္အား ျပဳန္းတီးရင္ ႏိုုင္ငံၾကီး ျပိဳပ်က္မွာ ေသခ်ာတယ္။
လူငယ္ေတြ ဖရိုုဖရဲျဖစ္ေနသမွ် ႏိုုင္ငံျပိဳကြဲမွာ မုုခ်။
လူငယ္ေတြဟာ ကိုုယ့္အခန္းက႑ကိုု ေဖာ့တြက္လိုု႔ မရဘူး။
ႏိုုင္ငံရဲ့ တန္ဖိုုးရွိတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြဆိုုတာ အျမဲ သတိရရမယ္။
ကိုုယ္တန္ဖုုိးဟာ ႏိုုင္ငံအတြက္ အင္မတန္ၾကီးမားျပီး တန္ဖိုုးရွိတဲ့ ခြန္အားဆိုုတာ မေမ့ရဘူး။
လူငယ္ဂုုဏ္ကိုု အျမဲတေစ ပြားမ်ားေနအပ္တယ္။
ငယ္ရြယ္ႏုုပ်ဴိျခင္းဆိုုတာ ထာ၀ရမပိုုင္ဆိုုင္ဘူး။
ခဏသာ ပိုုင္ဆိုုင္ျခင္း ျဖစ္တယ္။
ခုုလိုု ေသြးသစ္ သားသစ္ေလာင္းတုုန္း အရြယ္ေကာင္းတုုန္း
အက်ဳိးရွိေအာင္ ေနရမယ္၊ က်င့္သုုံးရမယ္။
ပ်က္စီးေလလြင့္ေနမယ္ဆိုုရင္ ဘ၀တခုုလုုံး အမိႈက္ပုုံလိုု တန္ဖိုုးမဲ့သြားလိမ့္မယ္။
“တက္လူသာလွ်င္
ျမန္မာျပည္မ၊ အားသစ္ရ၍
ေဇယ်ေအာင္လံ ထူမည္တည္း” တဲ့ … ။
မ်ဴိးခ်စ္စာဆိုုၾကီး ဆရာေဇာ္ဂ်ီက လႈံေဆာ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဟုုတ္တာေပါ့။ တိုုင္းျပည္တခုုရဲ့ အနာဂတ္ကိုု သိခ်င္ရင္ ဒီေန႔လူငယ္ေတြ အေျခအေနကိုု အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ သိႏိုုင္တာေပါ့။
လူငယ္ေတြ ဦးတည္ခ်က္လြဲေနရင္၊ အေပ်ာ္ၾကဴးျပီး ယစ္မူးေနရင္၊
အခ်င္းခ်င္း အေစးမကပ္၊ စိတ္ဓာတ္ေတြ အေၾကာင္အက်ားနဲ႔ တကြဲတျပားျဖစ္ေနရင္
ဒီတိုုင္းျပည္ နာျပီသာ မွတ္ေပေတာ့။
ေအာင္ဆန္းလိုု လူငယ္ေလးတေယာက္ ထြန္းထြန္းေတာက္ေတာက္ ေပၚေပါက္လာလိုု႔
တိုု႔တိုုင္းျပည္ဟာ ကိုုလိုုနီထမ္းပိုုးေအာက္က လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရတယ္။
ေအာင္ဆန္းဟာ ျမန္မာ့လြတ္ေျမာက္လမ္းကိုု ဘယ္ပုုံရွာခဲ့တယ္ဆိုုတာ ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာလူငယ္ေတြ အသိဆုုံး။
အထူးေျပာဖြယ္မလိုု။
“အေရးၾကီးျပီ ညီေနာင္အေပါင္းတိုု႔
ေသြးစည္းကာ ညီေစ ညီၾကစိုု႔”
(အညႊန္း - ဘားမားဂ်ာနယ္၊ ျပည္ပထုုတ္၊ ရက္စြဲေရးမထား)