အရက္၊ အရိယာပုဂိၢဳလ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး
ဖုိးထက္
ဧၿပီ ၁၉၊ ၂၀၁၄
အရင္က အဲဒီ “အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြ အရက္ေသာက္ရင္ေတာင္ ေရျဖစ္သတဲ႔” ဆိုတဲ႔ စကားကို ေသခ်ာ မစဥ္းစားဘဲ အရိယာပုဂိၢဳလ္ဆိုေတာ႔ တန္ခိုးရွင္ၾကီး ျဖစ္ျပီေပါ႔။ ဒီေတာ႔ အရက္ကို ကိုင္း..ေရျဖစ္စမ္းကြယ္လို႔ အမိန္႔ေပးတာေနမွာေပါ႔။ ငါ့မ်ား အရိယာမျဖစ္ရင္ေတာင္ ေရကို ကိုင္းဟယ္… ဘလူးေလဘယ္လ္ေလးျဖစ္စမ္းကြယ္လို႔ အမိန္႔ေပးလို႔ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႔ ေသာက္လိုက္ကမ္းဆိုး မသိ ေတြးမိေသး သာရယ္။ အဲဒီေလာက္ ေသာက္သံုးမက်တဲ့ အေတြးေတြ ေတြးေနေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ အရက္က ေရျဖစ္ရသလဲ။ အရက္က အရက္ေပါ႔။ အရက္က ေရျဖစ္တာ ႏွေျမာစရာႀကီးလို႔ကို ထပ္ကြန္႔ေတြးေသးတာ။
အခု အသက္ေလး ေသခါနီးဖုိ႔ တစ္၀က္ေက်ာ္ေလာက္မွေတြးမိမွ အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုတာ ႐ုပ္ခႏၶာၾကီးရဲ႕ ျဖစ္၊ ပ်က္သေဘာေတြ၊ ဆဲလ္ ေတြရဲ႕ ျဖစ္လိုက္၊ ပ်က္လိုက္ သေဘာေတြကို သတိမွတ္ၿပီး အလံုးစံု လိုက္ၾကည့္ႏိုင္သူေတြမွန္း ေသခ်ာသိရတာ။ ဒီေလာကၾကီးမွာ ဘယ္ အရာမွ မတည္ျမဲ။ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ အကုန္လံုး မာလကီးယားၿပီး သံသရာလည္ၾကမွာဘဲလို႔ အေတြးရိွသလို၊ ျမင္ေအာင္လဲ ၾကည့္တတ္ ေနၿပီးသား။ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြအတြက္ကေတာ႔ အရက္ေသာက္လဲ အရက္က ေရျဖစ္သြားတာေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အရက္ရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိ ျဖစ္တဲ႔ ခါးသက္၊ မူးယစ္၊ ေမ႔ေမာေစတဲ့သတၱိေတြကေတာ႔ ရိွမွာပါဘဲ။ ဒါေပသိ အရက္တစ္စက္ရဲ႕ လွ်ာျဖားကေန ေသြးေၾကာေတြထဲအထိ စိမ္႔၀င္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ သတိမွတ္ၿပီး လိုက္ၾကည့္ေနႏိုင္ၾကသူေတြဆိုေတာ့ တစ္ခြက္ေလာက္နဲ႔ မမူးဘူးထင္ပါရဲ႕။
ဒီေနရာမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္ သံသယ၀င္မိတာတစ္ခုရိွတယ္။ “ဟဲ့ ငါအရိယာဟဲ႔….ငါက ေလာကၾကီးကို အလံုးစံု နားလည္ ၿပီးသားဟ႔ဲ” ဆိုၿပီး ဘယ္အရိယာမွ အရက္ကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ ေသာက္ေနမယ္လုိ႔ မထင္ပါဘူး။ ေသာက္ရင္လဲ အရိယာလဲ မူးမွာပါဘဲ။ အရက္ဆိုတာ မူးတဲ့အမ်ိဳး။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေပ်ာ္ေစတဲ႔ အရည္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ငိုေစတဲ့အရည္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို အယုတၱ အနတၱေတြ ေျပာေစတဲ႔ အရည္။ လူ တစ္ခ်ိဳ႕ကို သိမ္ေမြ႕ေစၿပီး ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေတြ ပြင္႔အံက်ေစတဲ့အရည္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေလာကၾကီးကို တခဏတာ ေမ့ေစတဲ့အရည္။ အရက္ရဲ႕ ဂုဏ္သတိၱကို ေျပာရရင္ ၿပီးမယ္မထင္ဘူး။
အရက္ဆိုတာ ေကာင္းက်ိဳး မေပးဘူး။ ဆိုးက်ိဳးေတြသာ ေပးတာလို႔ လူတိုင္း ေျပာတတ္ၾကသားဘဲ။ ဘယ္ဘုရားမွ အရက္ကို “ေသာက္၊ ေသာက္ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ငါက မင္းကို ေကာင္းကင္ဘံုေခၚသြား..အံုး…မွာ” လို႔ျဖင္႔ ခရစ္ေတာ္လဲ မေျပာခဲ႔ဘူး။ မိုဟာမက္သခင္ဘဲ မေျပာခဲ႔ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ေပါ႔ဗ်ာ…ဒီမေကာင္းတဲ႔ အရက္ကိုဘဲ လူေတြ ဘာၾကိဳက္မွန္းမသိဘဲ အခုေခတ္ၾကီးအထိ တာရွည္ေနတာသာ ၾကည္႔ပါေတာ႔။
အရက္ဆိုတဲ႔ ျမန္မာစကားလံုးက အာရပ္စကားလံုး တစ္ခုကေန ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ေတာ႔ ဘယ္မွာ ဖတ္ဘူးမွန္း မသိဘဲ ဖတ္ဘူးခဲ႔တယ္။ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ႔ အရက္နဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ဘုရားေဟာ ရိွတယ္လို႔ ေျပာၾကတာနဲ႔ အရပ္ကူပါ၊ လူ၀ိုင္းပါ လည္မ်ိဳညွစ္ ၀ိုင္းရွာခိုင္းၿပီး စာရွာဖတ္ေတာ႔ ေတြ႔တယ္။
ပါဠိစကားအရ အရက္ဆိုတာ သုရာတဲ႔။ ကေစာ္ေဖာက္သလို ျဖစ္ေနတဲ႔ အရည္ကို စေတြ႔တဲ႔ မုဆိုးရဲ႕ အမည္ကို စြဲယူၿပီး သုရာ လို႔ အမည္ေပးခဲ႔သတဲ႔။ နယူတန္ တို႔၊ ပိုက္သာဂိုးရပ္စ္တို႔၊ ယူကလစ္တို႔လို ဒီမုဆိုးလဲ အမည္ေပးခံရတာဘဲ ေနမွာ။ သစ္ပင္ ခြဆံုတစ္ခုမွာ သေလးဆန္အေစ႔ေတြနဲ႔ ကေစာ္ေဖာက္ထားသလို ျဖစ္ေနတဲ႔ အရည္ကို ေသာက္ၿပီး ေကာင္းေနၾကတဲ႔ ငွက္ေတြ၊ တိရိစာၧန္ေတြကို ျမင္တဲ႔ မုဆိုးက သူ႔ဘာသာ ေအးေအးေဆးေဆး မဖမ္းဘဲနဲ႔ လွ်ာရွည္ သြားေသာက္တာနဲ႔ အရက္ကို စေတြ႔ခဲ႔သတဲ႔။ ထားပါေတာ႔။ ဒီဇာတ္လမ္းက ဒီေလာက္ ေျပာလိုက္ရင္ လူတိုင္းနီးပါး သိၾကပါၿပီ။
ဒီမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာက ဒီ မုဆိုး သုရာေတြ႔တဲ႔ အရက္က အရက္အေကာင္းစားေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အရက္အဆင္႔ မေရာက္ေသးဘူး ထင္တယ္။ ဘီယာ ခပ္ျပင္းျပင္း အဆင္႔ေလာက္ဘဲ ရိွမယ္။ ဘီယာနဲ႔ အရက္ နင္႔ဟာ အတူတူဘဲလို႔ လာျငင္းမယ္ဆိုရင္ ဦးေနေအာင္ၾကီး ေခၚမွာဘဲ။ ၿပီးေတာ႔ အဲလ္ကိုေဟာလ္ ရာခုိင္ႏွုန္း ဘယ္ေလာက္ပါသလဲ။ စဥ္းစားစရာေတြပါဘဲ။ ရိွေစေတာ႔။ ဒီအခ်ိန္ သူ႔လို အရည္ေတြ သစ္ပင္ခြၾကားသြားေတြ႔လဲ ေရႊတစ္ပိႆာေပးရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မေသာက္ေရးခ် မေသာက္။ “ဘီအီးေလး တစ္ပိုင္းဆိုရပါၿပီ ေမာင္မင္းၾကီးသားရယ္” လို႔ လာေသာက္ခိုင္းတဲ႔ လူကို ေတာင္းပန္မိမွာဘဲ။
သုရာ မုဆိုးနဲ႔ ၀ရုဏ ရေသ႔ၾကီးတို႔ ေဖာ္ျမဴလာေဖာ္ ခ်က္ခဲ႔တဲ႔ ေတာအရက္၊ အာရပ္စကားလံုး တစ္ခုကေန ဆင္းသက္လာတဲ႔ အရက္ဆိုတဲ႔ အရည္ေတြဟာ ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္ေသာက္ မူးမွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။ အရက္ေၾကာင္႔ ရတဲ႔ ဒုကၡေတြနဲ႔ သုကၡေတြကို ခ်ိန္ထိုးၾကည္႔ရင္ “မင္းႏွယ္ကြယ္…ရူးေနလား။ ေတြးစရာကို မလိုဘူး။” လု႔ိ ေကာင္းခ်ီးႀသဘာ ဆဲေတာ္မူၾကမွာဘဲ။ ဒါေပသိ….အရက္ေကာင္းတာေတြလဲ ရိွပါေရာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေစာဒကတက္ရင္ အမူးသမားမ်ားသာ မကဘဲ အရက္ပ်ံထုတ္တဲ႔ သူေဌးမ်ားကပါ ေရွ႕ေနလိုက္ၾကမွာပါ။
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အရက္ရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြ ေဟာေျပာထားတာကို မနာခံဘဲ မင္းႏွယ္..အကုသိုလ္ မ်ားတာကြယ္လို႔ လာေျပာရင္လဲ ခံရမွာပါဘဲ။ ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္က အရိယာမဟုတ္ဘူး။ လူ။ သာမန္လူ။ အရက္လား..ေႀသာ္..မေကာင္းတဲ႔ အရက္ မေကာင္းဘူး။ ေကာင္းတဲ႔ အရက္မ်ားက်ေတာ႔ အေတာ္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ျပန္ေျပာမိမွာပါဘဲ။
စာရွဳသူ ကၽြန္ေတာ္႔မိတ္ေဆြက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ၾကိဳက္သလို ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ပါရဲ႕။ ဒါေပမယ္႔ ခင္ဗ်ား အရက္ဆိုတာ ေရလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ခင္ဗ်ား အရိယာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေနလို႔ေလ။ ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လို အကုသိုလ္အေကာင္ေရးေနရတဲ႔ စာကို ခင္ဗ်ား ဖတ္ေနရကတည္းက ခင္ဗ်ား ကံသိပ္မေကာင္းဘူး။ ခင္ဗ်ား အရိယာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီအရည္ေတြကို ခင္ဗ်ားေသာက္ရင္ မူးကို မူးလိမ္႔မယ္။ ခင္ဗ်ား အတြင္းစိတ္ေတြ အကုန္ေပၚလာေအာင္ အဲဒီ အရည္ေတြက ေသြးထိုး လွံဳ႕ေဆာ္လိမ္႔မယ္။ ခင္ဗ်ား အီး အီးေတြေတာ႔ စားမွာ မဟုတ္ေပမယ္႔ အံဖတ္ေတြထဲ အိပ္ဖို႔လဲ ၀န္ေလးမယ္ မထင္ဘူး။
ေနာက္ၿပီး အရက္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို ဆက္စပ္ေတြးမိတယ္။ အတင္းၾကီး ဆက္စပ္ေတြးေနတယ္လို႔ ထင္ရင္ ေန႔စဥ္ ထမင္းစားတာလဲ ႏိုင္ငံေရး၊ ေရေသာက္တာလဲ ႏိုင္ငံေရးဘဲ ဆိုတဲ႔ တစ္ျမန္မေန႔ကမွ အိုသြားတဲ႔ ဦးကိုကိုၾကီးနဲ႔ ျငင္းပါ။ အခု ဖိုးထက္ေျပာတာ ယံုပါ။ အရက္ေသာက္တာ ႏိုင္ငံေရးပါ။ ႏိုင္ငံေရးဟာ အရက္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ မရိွပါ။ အရိယာမ်ားဟာလဲ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ပါ။ သူ႔ဘာသာ ၀င္သက္ထြက္သက္ကို သတိနဲ႔ မွတ္ေနရတာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို စိတ္၀င္စားမယ္ မထင္ပါ။
အရက္ကို ေသာက္ရင္ ေသာက္သေလာက္ မူးသလို ႏိုင္ငံေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာလဲ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား မရိွပါေသာေၾကာင္႔ အံဖတ္ဆို႔ မေသေအာင္ ေသာက္စား မူးယစ္ၾကဖို႔ လိုပါသည္။ ငါတို႔က အရိယာကြဲ႔ဆိုၿပီး စြတ္ေသာက္ျပေနၾကရင္ မူးရူး၊ ပုဆိုးမႏိုင္ ပ၀ါမႏိုင္ ေခြးတစီစီျဖစ္ေနမွာ စိုးမိသည္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အရိယာျဖစ္ဖို႔မလို၊ အရက္မေသာက္ဘဲ လူသူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြ လုပ္ဖို႔မလို။ ေသာက္စရာရိွတာ ေသာက္ပါ။ မူးစရာရိွတာ မူးၾကပါ။ သို႔ေပသိ…သန္းေျခာက္ဆယ္ထဲရိွ အရက္ေသာက္သံုးသူမ်ားထဲမွာ တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္က အရက္အေကာင္းကို ဇိမ္ရိွရိွနဲ႔ ေသာက္ခ်င္သည္။ ေတာအရက္ေတြ မၾကိဳက္။ သစ္ပင္ခြၾကားက ငွက္ေခ်းေတြနဲ႔ ေရာေနေသာ အရည္ေတြ မၾကိဳက္။ ျပည္တြင္းျဖစ္ ႏိုင္ငံတစ္ကာ အဆင္႔မွွီ အရက္ေတြကို ေသာက္ခ်င္သည္႔ အရိယာပုဂၢိဳလ္မဟုတ္သည္႔ လူ။ ရိုးရိုးလူ။ တန္းတူရည္တူ အရက္ အေကာင္းေတြ ေသာက္ခ်င္သည္႔ လူ။ ခုေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ဘဲ ျပာလုိက္၊ မဲလိုက္။ က်ဳပ္တို႔မွာက “ကြယ္..ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္ ဗိုက္ၾကီး ေဖာင္းလာတာဘဲ ရိွတယ္။ မူးပါဘူး” လုိ႔ ေျပာေျပာေနရတာ သိပ္ေတာ႔ မနိပ္လွပါ။