U Ohm Kyaw - Articles

ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံ၊ ဖြား ပြင့္ စံ
ဦးအုန္းေက်ာ္

ဧၿပီ ၁၄၊ ၂၀၁၄ 

 
ဦးေလးေရ .. ဒီမွာ က်ေနာ္ရထားတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းကေလးတလုံး။ ၾကည့္ပါဦး ..
ဟ ... သီရိလကၤာက တံဆိပ္ေခါင္းကေလးပါလား။ ကဲ မင္းထင္တာ ေျပာစမ္းပါဦးကြာ ...

အင္ ..ဒါဟာ အဂၤုလိမာလ မဟုတ္လား ...
ဟာ .. သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ကြာ ..။ သိပ္မွန္တာေပါ့။ ေနပါဦး ..မင္းက ဘာျဖစ္လုိ႔ အဂၤုလိမာလလုိ႔ တိတိက်က် ေျပာႏုိင္ရတာလဲ ...။

ဦးေလးကလဲ ဒါက လြယ္လြယ္ေလးဥစၥာ။ လက္ညႇဳိးေတြကုိ ပန္းကုံးလုိ သီၿပီး လည္ပင္းမွာဆြဲထားတယ္။ လက္မွာ ဓားကုိင္ထားတယ္။ အဲ့ဒါ အဂၤုလိမာလမဟုတ္လုိ႔ ဘယ္သူျဖစ္ရမလဲ ....။

ေအး မွန္တာေပါ့ကြာ။ ငါ့တူႀကီးကုိ ဦးေလးေထာက္ျပခ်င္တဲ့အခ်က္က အဲ့ဒီလုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျပာႏုိင္တာဟာ ငါ့တူႀကီးရဲ႕ အေသြးထဲ၊ အသားထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဖ်က္မရေအာင္ စြဲျမဲေနလုိ႔ပဲကြ။ ဟုတ္ရဲ႕လား ...။ ဦးေလးေျပာတာ လက္ခံရဲ႕လား ...။
ဟုတ္ကဲ့ ...

ေအးေပါ့ကြ။ အဂၤုလိမာလသာမက၊ ေ၀သႏၱရာဇာတ္ေတာ္ႀကီးပုံကုိလဲ ငါ့တူ ေဒါက္ကနဲ ေျပာႏုိင္မွာပဲ။ သု၀ဏၰသာမဇာတ္ေတာ္ကုိလဲ ေျပာႏုိင္မွာပဲ။ မင္းတုိ႔တေတြ ငယ္ငယ္ကေလးထဲက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ဘုရားေတြကုိသြားတဲ့အခါ အဲ့ဒီမွာဆြဲထား၊ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ပန္ခ်ီကားေတြ၊ ထုလုပ္ထားတဲ့ အ႐ုပ္ေတြ၊ ေနာက္ စာအုပ္ စာေစာင္ေတြမွာ အဖန္ဖန္တလဲလဲ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ပုံေတြ၊ အဲဒါေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေပါ့ကြ။
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဦးေလး ...။

ေအး ..အခု မင္းတုိ႔ေခတ္မာ ဘာသာေရး စိ္တ္၀င္စားမႈေတြရွိဖုိ႔ ပုိၿပီး လုိလာၿပီကြ။ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သိသင့္သိထုိက္တဲ့အေၾကာင္း အရာ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ရာသီပြဲေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ အခါႀကီးရက္ႀကီးမွာ ေဟာေျပာၾကားနာေန႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ဦးေလးထင္တယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း အျမဲတမ္းလုိလုိ ျမင္ေန ၾကားေနၿပီး ႏွလုံးသားထဲအထိ စိမ့္၀င္ေနေအာင္လုပ္ဖုိ႔ လုိေနၿပီကြ။ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အျမဲတမ္း ႏုိးၾကားေနဖုိ႔ လုိတယ္ကြ ေနာ္ ...။
ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးေလး ...။

ေအး ... အခု အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာတာမုိ႔ သီရိလကၤာ (Sri Lanka) ႏုိင္ငံကထုတ္တဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းေတြကုိ ငါ့တူႀကီးကုိ ျပရဦးမွာေပါ့။ သီဟုိ႒္ႏုိင္ငံ၊ လကၤာဒီပကၽြန္းလုိ႔ေခၚတဲ့ အဲဒီ သီရိလကၤာႏုိင္ငံဟာ တုိ႔လုိပဲ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကုိးကြယ္တာ ငါ့တူသိတယ္ေနာ္။ တုိ႔ႏုိင္ငံနဲ႔ ဘာသာေရးမွာ သာသနာေရးမွာ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းခဲ့တာကြ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ စာသင္ၾကတာ၊ က်မ္းျပဳၾကတာ၊ ေပးတာ ကမ္းတာ လွဴတာ တန္းတာေတြ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ရွိခဲ့တာ .. ခုထက္ထိဘဲဆုိပါေတာ့ကြာ။ ဗုဒၶဖြားေတာ္မူတဲ့ ကဆုန္လျပည့္ေရာက္တုိင္း (သူတုိ႔ဆီမွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ျပကၡဒိန္အရေပါ့ကြာ) ၀ီဆတ္ပြဲေတာ္၊ ၀ီဆတ္ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္တုိင္းက်င္းပၾကတယ္။ အစုိးရကုိယ္တုိင္က ဦးေဆာင္ၿပီး Wesak (vesak) week ကုိ ဖြင့္ပြဲက်င္းပၿပီးလုပ္တာကြ။ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔ကုိ တပတ္ (၇) ရက္ သတ္မွတ္ၿပီး ခမ္းခမ္းနားနား ဆင္ႏႊဲၾကတဲ့သေဘာေပါ့ကြာ။

wesak (တနည္း vesak) ၀ီဆတ္ လုိ႔ေခၚရတဲ့အေၾကာင္းကလဲ တုိ႔ဗမာအေခၚ ၀ိသာခါနကၡတ္နဲ႔ ယွဥ္တြဲၿပီးျဖစ္ခဲ့လုိ႔ပဲကြ။ မင္းၾကားဖူးမွာေပါ့။ သီခ်င္းထဲမွာေလ ....။

၀ိသာခါနကၡတ္နဲ႔အညီ၊ ရက္ျမတ္တဲ့ ခ်ိန္ခါမွီ xxxx ဘုရားအျဖစ္ကုိ ဧကန္စင္စစ္ရေတာ္မူေလသည္xxxx ဆုိတာေလ ...။

အဲ့ဒီ ၀ိသာခါနကၡတ္ကုိ အစြဲျပဳၿပီး ၀ီဆတ္ (wesak) လုိ႔ေခၚတာကြ။ အဲဒီ wesak week အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔လဲ တံဆိပ္ေခါင္းထုတ္တယ္ကြ။ ဘာသာေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေပါ့ကြာ။ ႏွစ္တုိင္း ႏွစ္တုိင္း ထုတ္တာေနာ္။ ၃ - ၄ လုံး အနည္းဆုံးထုတ္တယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ကစလုိ႔ ႏွစ္တုိင္းထုတ္လာတာဆုိေတာ့ တံဆိပ္ေခါင္း ဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီလဲ .. ငါ့တူ တြက္သာၾကည့္ေပေတာ့ ...။
က်ေနာ္တုိ႔ထက္ အမ်ားႀကီးသာေနတာေပါ့ေနာ္ ...။

ေအးေပါ့ကြ။ တုိ႔က တျခားဘာသာေရးပြဲလမ္းေတြ၊ အခါေတာ္ေန႔ႀကီးေတြ၊ လွဴပုံ တန္းပုံေတြမွာ သာေပမယ့္ တံဆိပ္ေခါင္းထုတ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ သူတုိ႔ကုိ မမွီဘူးကြ။
ယုိးဒယားကုိလည္း မမွီဘူး မဟုတ္လား ဦးေလးရဲ႕ ...။

ယုိးဒယားနဲ႔လည္း အျပတ္အသတ္ေပါ့ကြာ။ အဲ့ဒီ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ဟာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံ၊ ဖြား ပြင့္ စံ ဆုိတဲ့အတုိင္း တုိ႔ဘုရားရဲ႕ ဗုဒၶ၀င္ျဖစ္စဥ္ ေတြထဲမွာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံရတဲ့ေန႔။ ဖြားေတာ္မူတဲ့ေန႔။ ဘုရားအျဖစ္ကုိေရာက္တဲ့ေန႔။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳတဲ့ေန႔။ အဲဒီ ၄ ရက္ဟာ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ေတြ ျဖစ္တယ္တဲ့ကြ ...။
ဒါနဲ႔ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံဆုိတာက ?

ဟာ .. မင္းကလဲ ဒီပကၤရာဘုရားက သုေမဓါရေသ့ ဘုရားအေလာင္းကုိ တေန႔က်ရင္ သင္ဟာ ေဂါတမဘုရားရွင္ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔ ႀကိဳၿပီး ေျပာသြားတာကုိ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေပးတယ္လုိ႔ ေခၚတယ္ေလကြာ ...။
ဟုတ္သားပဲ ဦးေလးရ။ က်ေနာ္ ျပန္မွတ္မိပါၿပီ ...။

ေရႊတုိင္ညႊန္႔စပ္ခဲ့တဲ့ သုေမဓါရွင္ရေသ့ သီခ်င္းထဲမွာ ေရႊတုိင္ညႊန္႔ဆုိတာ အခုမင္းတုိ႔အႀကိဳက္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕အဘုိးေပါ့။
xxx ယေန႔ျဖင့္ အသက္ကုိစြန္႔မဟဲ့လုိ႔ xxx
xxx ဗြက္ရႊံ႕ႏြံေရအုိင္ျခား၊ အားကုန္ၾကံေဆာင္ကာ xxx
xxx အလ်ားေမွာက္ကာ၊ တံတားေလွ်ာက္ပါ xxx
xxx အားေျမာက္စရာ၊ ဘုရားေလွ်ာက္ေနရွာ xxxx အဲဒီလုိေရးထားသကြ။
အဲဒီကဆုန္လျပည့္ေန႔နဲ႔ ၀ီဆတ္အထိမ္းအမွတ္အေနန႔ဲ ဒီအဂၤုလိမာလတံဆိပ္ေခါင္းကုိ ထုတ္တာလားဟင္ ...

ဟုတ္တယ္ကြ။ ဦးေလးမွာ ရွိတဲ့ တျခားဟာေတြလဲ မင္းကုိျပပါမယ္ကြာ။ မင္းအခုျပတဲ့ အဂၤုလိမာလပုံနဲ႔တံဆိပ္ေခါင္းက ၁၉၉၃ မွာထုတ္တာ။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ပဋာစာရီဇာတ္လမ္းကုိလဲ ထုတ္ေသးတယ္။ ေဟာဒီမွာၾကည့္ ....

၁၉၉၃ အဂၤုလိမာလ

၁၉၉၃ ပဋာစာရီ

ပဋာစာရီဆုိတာ မပဋာ - ကုိဒါသ ဇာတ္လမ္းလားဟင္ ....
ေအးဟုတ္တာေပါ့ကြ။ မင္း မဆုိးဘူး ...

ေယာက်ၤားကုိ ေႁမြေပါက္၊ သားတေယာက္ေရနစ္ေသ၊ သားတေယာကုိ စြန္ခ်ီ၊ မိဘ ၂ ပါးနဲ႔ ေမာင္က မုန္တုိင္းတုိက္ အိမ္ၿပိဳၿပီးေသ၊ အဲ့ဒီဒုကၡေတြေၾကာင့္ ႐ူးသြားတဲ့မပဋာက ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာရာရၿပီး အ႐ူးေပ်ာက္ၿပီး သီလရင္၀တ္တဲ့ ဇာတ္လမ္း က်ေနာ္မွတ္မိပါတယ္ ဦးေလးရ။ အင္း တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အဲဒါလဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြက ပန္းခ်ီကားေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ က်ေနာ္မွတ္မိ ေနတာပါပဲ။

ကဲ .. ကဲ တျခားႏွစ္ေတြက ထုတ္တာကုိလဲ ၾကည့္ပါဦး ...။

(၁၉၇၆) မယ္ေတာ္မာယာ အိပ္မက္ျမင္ခန္း

(၁၉၇၈) ဆံေတာ္ပယ္ခန္း

(၁၉၈၂) ေတာထြက္ခန္း

(၁၉၈၉) ေ၀သႏၱရာဇာတ္ေတာ္

(၁၉၉၂) သု၀ဏၰသာမဇာတ္ေတာ္

(၂၀၀၂) ဖြားေတာ္မူခန္း

 

(၂၀၀၂) ေလးအတတ္ျပေတာ္မူခန္း

(၂၀၁၃) မိဘကန္ေတာ့၊ ဆြမ္းေလာင္း

(၂၀၀၅) တရား ႐ႈမွတ္ေနၾကပုံ

 

(၂၀၀၉) တရား႐ႈမွတ္ေနၾကပုံ

 

(၂၀၁၀) ေစတီပုထုိး

Wesak week ဆင္ႏႊဲေနပုံ

ဒါေတြအားလုံးဟာ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ႏွစ္တုိင္းထုတ္ခဲ့ၾကတာေတြကြ။
က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာလည္း ထုတ္သင့္တာေပါ့ေနာ္ ...

ေအးေပါ့ကြ ..။ ႏွစ္တုိင္းထုတ္သင့္တာေပါ့။ ဘာသာေရးအသိ၊ ဘာသာေရးအျမင္ က်ယ္ျပန္႔ေအာင္ ဘက္ေပါင္းစုံက လုပ္ၾကဖုိ႔လုိတယ္ကြ။ စြဲစြဲျမဲျမဲ ႐ုိးတြင္းခ်င္ဆီထဲအထိ စိမ့္၀င္ေနေအာင္ ဒီထက္ပုိၿပီး လုပ္ၾကဖုိ႔ လုိေနၿပီကြ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ ေဟာတာလဲ ေဟာတာေပါ့ကြာ။ လူႀကီးေတြ ေျပာတာလဲ ေျပာတာေပါ့ကြာ။ မင္းတုိ႔ လူငယ္အခ်င္းခ်င္းက တပ္လွန္႔ၿပီး လုပ္ဖုိ႔လဲ လုိေနၿပီကြ။
ဟုတ္ကဲပါ ဦးေလး ...

ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ (၁၉၁၂ - ၂၀၀၀) ၏ အဂၤုလိမာလ