ေသြးနဲ ့စိုက္တဲ့ စပါး၊ မ်က္ရည္နဲ႔ခ်က္တဲ့ ထမင္း
ေက်ာ္ဟုုန္း
မတ္လ ၂၊ ၂၀၁၃
ဟိုးအရင္တုန္းက
ေက်းဇူးရွင္ ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးမ်ား
ခုက် ေၾကြးမီတင္ ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးမ်ား။
ဟိုးတုန္းက
ေက်းဇူးရွင္ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ား
ခုက် ေက်းဇူးရွင္ ခရုိနီႀကီးမ်ား။
နာမည္တပ္ထားတာက
ျပည္သူ ့ရဲ
ခုက် ခရုိနီရဲ့ ရဲ။
မအူပင္မွာ အမႈဆင္ၿပီ
ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ေကာင္း၏။
ထမင္းမစားခ်င္ေတာ့ဘူး
ဂ်ံဳေျပာင္းစားမယ့္ကိန္း။
ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ့
ေသြးေတြနဲ ့စိုက္တဲ့ စပါး
ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ့
မ်က္ရည္မ်ားေရာေနတဲ့ ထမင္း
မင္းတို ့မိန္ရည္ရွက္ရည္ မ်ိဳခ်လ်က္လား
ငါ ထမင္းမစားခ်င္ေတာ့ဘူး။
စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံမွာ
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္သူေတြ ငတ္ေနရ
မိုးေခါင္ခ်ိန္မွာ ထြန္းလင္း ေန
မီးပမာ ပူေခ်ၿပီ။
မတရားမႈေတြက
ေျမနိမ့္ရာ စူးစိုက္ဝင္တတ္လား
လက္ပိုက္ၾကည့္မေနၾကနဲ ့
တခ်က္ငုိက္ အသိ မေဝဝါးနဲ ့။
တရားလက္လြတ္ေတြေၾကာင့္
ေသမထူး ေနမထူး ေစတတ္
ဝမ္းတထြာအခက္ႀကံဳရင္
ဧကရာဇ္အင္ပါယာလည္း ဖ်က္ရဲတယ္
ခရုိနီ၊ ကိုလိုနီေတြ ဒီတခါ မင္းတို ့အလွည့္။
တရားခံအစစ္ကို သိလ်က္နဲ ့
တရားခြင္တံခါး ပိတ္
မင္းႀကီးတာက ထြက္တဲ့ ရာဇဝတ္ေကာင္
ပန္ကာေအာက္မွာ ထိုင္ေနတယ္။
ေက်းဇူးရွင္ လယ္သမားေတြကို ဝန္းရံ
တရားခံအစစ္ ေတြ ့ေအာင္ရွာ
အျမစ္မက်န္ သုတ္သင္ဖို ့ အခ်ိန္တန္ၿပီ
ဆိုင္းလည္းဆင့္ ဗုံလဲဆင့္
ခရုိနီေတြကို ေတာထုတ္ၾကရေအာင္။
ျပည္သူ ့ရဲေတြကို
ျပည္သူေတြကိုေစာ္ကားဖို ့မ်ား
သင္တန္းေပးထားလား
ေဟ့ေကာင္ .. ရဲေတြ
မင္းတို ့ေတြအထဲမွာ
လယ္သမားရဲ့သားေတြပါတယ္ေနာ္
မင္းတို ့ရဲ့ နံပတ္တုတ္နဲ ့ေသနတ္ေျပာင္းေတြ
ဘက္ေျပာင္း ျပန္လွည့္
ေခတ္သစ္ အဇာတသတ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္
ဆရာစံရဲ့ ဂဠဳန္တပ္ေတြ
တေၾကာ့ျပန္ ဝိညာဥ္လွန္မယ္။
တိုင္းျပည္ကိုက
ၿငိမ္းခ်မ္းဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ မရ
တုတ္ တုတ္ခ်င္း၊ ဓါး ဓါးခ်င္းမွလား။
ဒါဆိုရင္ ဗမာျပည္မွာ
ဂဠဳန္ဆရာစံပုံေတြ
လယ္ေျမဧရိယာတိုင္းမွာ ျပန္စိုက္။ ။
Comments