သတင္းစာဆရာတဦးနဲ႔ မိုုးမခစကားလက္ဆုုံ
ေဒၚစုုနဲ႔ အင္န္အယ္ဒီက ရန္လိုုသတဲ့လား
မိုုးမခ
ႏိုု၀င္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၀
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္လြတ္ေျမာက္ျပီး တပတ္မျပည့္ခင္မွာ သူလည္ပတ္ခဲ့တဲ့ အင္န္အယ္ဒီ လူမႈအေထာက္အကူလုုပ္ငန္းတခုုျဖစ္တဲ့ HIV / AIDS လူနာမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာတခုုက လူနာေတြကိုု ဧည့္လက္မွတ္ ရက္မတိုုးေပးေတာ့ဘူးဆိုုတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ေဒၚစုု တရားရင္ဆိုုင္ဖိုု႔ ၀င္ထြက္သြားလာေနတဲ့ ရန္ကုုန္ျမိဳ႕က တရားရုုံးခ်ဳပ္ကိုု ေနျပည္ေတာ္ကိုု ေရႊ႔ေတာ့မယ္ဆိုုတဲ့ သတင္းျဖစ္လာတယ္။
ေဒၚစုုဖက္က စစ္အစုုိးရရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ အတိအက် သေဘာထား မေျပာရေသးဘူး။ ေဒၚစုုဖက္က စစ္အစုုးိရဖမ္းဆီးထားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဘယ္လိုု အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုုတာ မေျပာရေသးဘူး။ ေဒၚစုုဖက္က သူ႔စိတ္ကူးထားတဲ့ ဒီမိုုကေရစီကြန္ယက္တခုု ႏိုုင္ငံတကာအထိ ဆန္႔တန္းဆက္သြယ္မႈ ဘယ္လိုုေတြ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လိုုက္မယ္ ဆိုုတာ မေျပာရေသးဘူး။
အဲသည္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ တကုုိယ္ေတာ္ဆန္တဲ့ သူရဲေကာင္းတဦး ျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုုဟာ ျမန္မာျပည္ႏိုုင္ငံေရးထြက္ေပါက္အတြက္ အတားအဆီးျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုုဟာ သေဘာထားတင္းမာတယ္။ ရန္လိုုတယ္။ အင္န္အယ္ဒီပါတီကိုုယ္တိုုင္ကလည္း တသေဘာတည္း ျဖစ္တယ္ ဆိုုတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈေတြ ေအာက္မွာ ျမန္မာဒီမိုုကေရစီေရးလိုုလားသူေတြ၊ လႈပ္ရွားသူေတြက တျခားေရြးစရာ ဘာလမ္းေတြ ရွိသလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္မပါတဲ့ ျမန္မာျပည္လား။ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ရဲ့ ေနာက္လိုုက္ေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္လား။
အဲသည္ ေမးခြန္းေတြကိုု ျမန္မာသတင္းစာဆရာၾကီးတဦးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ သူ႔အေတြး သူ႔အျမင္ေတြကိုု မိုုးမခစကားလက္ဆုုံအျဖစ္ သင့္ေတာ္သလိုု ေကာက္ႏုုတ္ျပီး တင္ဆက္လိုုက္ပါတယ္။
အစရဲ့ အစ - ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
၁၉၉၀ ခုုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အင္န္အယ္ဒီ အႏိုုင္ရတယ္။ ေဒၚစုု၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးတိုု႔ အထိန္းသိမ္းခံထားရခ်ိန္မွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီဟာ ဦးၾကည္ေမာင္ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ အႏိုုင္ရတာ ျဖစ္တယ္လိုု ျမင္ပါတယ္။ လူထုုကလည္း အမ်ားၾကီးအားတက္တယ္။ စစ္အစုုိးရဖက္ကလည္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အငိုုက္မိတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ ႏွစ္ဖက္စလုုံးက ျပင္ဆင္မႈေတြ လုုပ္ေနတယ္။ အဲသည္တုုန္းက ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ့ မီဒီယာအင္တာဗ်ဴးတခုုမွာ စစ္ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုု ႏွဴရင္ဘတ္စစ္ခုုံရုုံးတင္ရမယ္လိုု႔ ေျပာလိုုက္တာဟာ ရန္လိုုမႈ၊ ထိပ္တိုုက္ရင္ဆိုုင္မႈျဖစ္တယ္။ အပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ေစတယ္လိုု႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကိုု ဘယ္လိုု ေျပာမလဲ။
က်ေနာ္သိတာကိုု ေျပာရရင္ ဦးၾကည္ေမာင္ကိုု သတင္းေထာက္ေတြက ေမးၾကတယ္။ အဲသည္မွာ သတင္းေထာက္ ဒိုုးမနစ္ေဖာင္ဒါက ေမးတယ္။ စစ္ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုု ဘယ္လိုုအေရးယူမလဲ။ ဦးၾကည္ေမာင္ ေျဖတာက ျမန္မာစစ္ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ ဘာမွ စိတ္ပူေနစရာမလိုုပါဘူး၊ ႏူရင္ဘတ္စစ္ခုုံရုုံးမွာ ဂ်ာမန္စစ္ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုုမ်ား အေရးယူခဲ့တာ ရွိသလဲ လိုု႔ ေျဖခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သူ႔မွာ တျခား အေရးကိစၥေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္။ ဒါကိုု သူ ဘယ္လိုုမွ သေဘာမထားဘူးလိုု႔ ဆိုုလိုုတာ ျဖစ္တယ္။ [Link] ဒါေပမယ့္ သတင္းေထာက္က သတင္းထဲမွာ ကြင္းစ ကြင္းပိတ္နဲ႔ (ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ လိုုမ်ဳိး) လိုု႔ ျဖည့္လိုုက္တယ္။ ဒါကိုု ဗိုုလ္ခင္ညြန္႔က မခံမရပ္ႏိုုင္ျဖစ္ျပီး ဦးၾကည္ေမာင္ကိုု သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြကေန ေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္းတယ္။ ရန္ေတြ႔တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္က ျပန္ရွင္းျပခဲ့တယ္။ သတင္းေထာက္က ေရးတဲ့အာေဘာ္ကေတာ့ သူ႔အာေဘာ္မဟုုတ္ဘူး၊ သတင္းေထာက္ကိုု ရွင္းခိုုင္းလိုု႔ ေျပာလိုုက္တယ္။ ဒါကိုု အင္န္အယ္ဒီရဲ့ ဗဟုုိေကာ္မီတီအစည္းအေ၀းမွာ ျပန္ျပီး အစီရင္ခံ ရွင္းျပခဲ့တယ္လိုု႔ သိရပါတယ္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း စစ္အစုုိးရက ဖမ္းျပီး ဦးၾကည္ေမာင္ကိုု ေထာင္ခ်ပစ္လိုုက္တယ္။ ဒါဆိုုရင္ ဒီမိုုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူ အင္န္အယ္ဒီဖက္က၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြဖက္က ရန္လိုုတာမ်ဳိး၊ သေဘာထားတင္းမာတာမ်ဳိး ျပခဲ့တာ မဟုုတ္ဘူး လုုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။
အာဆီယံတိုု႔၊ တရုုတ္တိုု႔၊ အာရွႏိုုင္ငံေတြကိုု အင္န္အယ္ဒီက ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရခဲ့စဥ္မွာ ဂရုုမစုုိက္လုုပ္ခဲ့တာေတြရွိလိုု႔ အခုုအခ်ိန္အထိ အင္န္အယ္ဒီပါတီ၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေအးစက္ေနတာေတြ ရွိေနတာလား။
အဲသလိုုလည္း မျမင္ပါဘူး။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရစဥ္တုုံးက တရုုတ္ျပည္က သံအမတ္ၾကီးကိုုယ္တိုုင္ အင္န္အယ္ဒီက အႏိုုင္ရလႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။ အဲသည္တုုန္းက ေတြ႔ခဲ့သူေတြထဲမွာ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတိုု႔၊ ဗိသုုကာဦးေက်ာ္မင္းတိုု႔ ပါတယ္ လိုု႔ မွတ္မိတယ္။ ဒါေတြကိုု က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ အမ်ားျပည္သူစိတ္ထဲမွာ စြဲမွတ္မိသြားေအာင္ မီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့၊ ေထာက္ျပခဲ့တဲ့ အၾကိမ္ နည္းတယ္။
၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အလြန္
၁၉၉၁ ေအာက္တိုုဘာ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု ႏိုုဘယ္ဆုု ခ်ီးျမွင့္တယ္။ ေဒၚစုုက ဆုုေငြကိုု ျမန္မာျပည္ရဲ့ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးကိုု ကူညီေထာက္ပံ့ဖိုု႔ ရန္ပုုံေငြအျဖစ္ ၁၉၉၂ မွာ သတ္မွတ္လိုုက္တယ္။ အဲသည္မွာ ေဒၚစုုက စစ္အစုုိးရကိုု ျဖဳတ္ခ်ဖိုု႔၊ ဆူပူလႈံေဆာ္ဖိုု႔ အဲသည္ေငြေၾကးေတြ မသုုံးခဲ့ဘူး။ ဒါေတြက ရန္လိုုတဲ့ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ လုုပ္ရပ္လိုု႔ က်ေနာ္တိုု႔ကေတာ့ မျမင္ပါဘူး။
ဟုုတ္ပါတယ္။ ေဒၚစုုကိုု ၁၉၈၉ ဇူလိုုင္ကတည္းက စစ္အစုုးိရက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားတယ္။ ၁၉၉၄ မွာမွ ဗိုုလ္ခ်ဴပ္ေတြနဲ႔ သန္းေရႊတိုု႔ ခင္ညြန္႔တိုု႔နဲ႔ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးတယ္လိုု႔ သတင္းထြက္လာတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ စစ္အစုုိးရဖက္မွာ ၾကံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔ၾကီးကိုု ၉၃ မွာ ထူေထာင္ျပီးျပီ။ အမ်ဳိးသားညီလာခံေတြလည္း သူတိုု႔က လုုပ္ေနျပီ။ အဲသည္ ညီလာခံမွာ တိုုင္းရင္းသားေတြေကာ၊ ႏိုုင္ငံေရးပါတီေတြကိုုယ္တိုုင္က လြတ္လပ္စြာ ထုုတ္ေဖာ္ေဆြးေႏြးခြင့္မရဘူး၊ ျပည္ေထာင္စုုစနစ္အေၾကာင္း ေျပာဆိုုတင္ျပခြင့္မရဘူးလိုု႔ မီဒီယာေတြကတဆင့္ ထုုတ္ေဖာ္ ေ၀ဖန္ေနၾကျပီ။ အဲသည္ညီလာခံမွာ ဦးေအာင္ေရႊဦးေဆာင္မႈေပးေနတဲ့ အင္န္အယ္ဒီကလည္း တက္ေနတယ္။ အဲသည္လိုု စစ္အစုုိးရရဲ့ တဖက္သတ္ အစီအစဥ္ေတြ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတြ လုုပ္ေနခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ေစ့လိုု႔ ေဒၚစုုကိုု လႊတ္လိုုက္တာ ျဖစ္တယ္။
အဲသည္အခ်ိန္တုုန္းက ေဒၚစုုကိုု ဇူလိုုင္လဆန္းမွာ လႊတ္ေပးတယ္။ အန္ကယ္ ဦးတင္ဦးနဲ႔ အန္ကယ္ ဦးၾကည္ေမာင္တိုု႔လည္း ၉၅ ႏွစ္ဆန္းမွာ လြတ္လာၾကတယ္။ သူတိုု႔တေတြက အမ်ဳိးသားညီလာခံကိုု ရန္လိုုခဲ့ၾကတယ္။ သေဘာထားတင္းမာမႈေတြ ျပသခဲ့ၾကတယ္လိုု႔ စစ္အစုုိးရက စြတ္စြဲခဲ့တယ္။ ဒါကိုု ဘယ္လိုု ေျပာမလဲ။
အဲသည္အခ်ိန္တုုန္းက လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက ပါတီတြင္း၊ ပါတီအျပင္ေရာက္ေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကုုိယ္စားလွယ္ေတြ၊ ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ သတင္းသမားေတြ အသိဆုုံးပဲ။ သေဘာထားေတြ ေတာင္းခံတယ္။ အခ်ဳိ႔က ညီလာခံကိုု လက္မခံဘူး။ အခ်ဳိ႔က အေျခအေနၾကည့္ဖိုု႔၊ ေကာင္းကြက္၊ ဆုုိးကြက္ေတြကိုု ႏႈိင္းယွဥ္ျပီး တင္ျပၾကတာေတြ ရွိတယ္။
၁၉၉၅ ႏိုု၀င္ဘာ အင္န္အယ္ဒီသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေဒၚစုုက အမ်ဳိးသားညီလာခံကေနျပီး ျမန္မာျပည္ရဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအေျဖရွာႏိုုင္ဖိုု႔ မလြယ္ဘူး၊ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းမႈေတြ မရွိဘူးလိုု႔ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတယ္။ ထြက္မယ္လိုု႔ မေျပာခဲ့ဘူး။ ႏိုု၀င္ဘာ ၂၂ မွာ သတင္းစာရွငး္လင္းပြဲ၊ ႏိုု၀င္ဘာ ၂၇ မွာ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ျပန္စတယ္ ထင္တယ္။ အဲသည္မွာ ဦးေအာင္ေရႊတိုု႔က အမ်ဴိးသားညီလာခံက ႏိုု၀င္ဘာ ၂၉ မွာ ႏႈတ္ထြက္လိုုက္တယ္။ ဒါက အင္န္အယ္ဒီပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ေတြ အျပင္မွာ ရွိသေလာက္ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးျပီးမွ ထြက္လာတဲ့ ရလဒ္လိုု႔ ျမင္ပါတယ္။
ဒီညီလာခံက ႏႈတ္ထြက္တာက သေဘာထားတင္းမာတာကိုု ျပတာလဲ မဟုုတ္ဘူး၊ ရန္လုုိတာလည္း မဟုုတ္ဘူးလိုု႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ညီလာခံက ၂၇ မွာ စပါတယ္။ ပါတီကေနျပီး ညီလာခံေကာ္မရွင္ကိုု တင္ျပထားတာေတြ၊ ေတာင္းဆိုုထားတာေတြ ရွိတယ္လိုု႔ သိရတယ္။ စစ္အစုုိးရက ညီလာခံမွာ ဒါေတြကိုု ျပန္လည္ အေၾကာင္းျပန္ျခင္း မရွိဘူး။ ဒါေတြကိုု စစ္အစုုိးရ မီဒီယာေတြက မေျပာခဲ့ဘူး။ ျပည္တြင္းက ျမန္မာျပည္သူေတြမွာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ႏိုုင္ဖိုု႔ အေျခအေနမရခဲ့ဘူး။ လူေတြက တဖက္သတ္ေျပာေနတာေတြကိုုပဲ ၾကားေနရတာကိုုး။
ဒါဆိုုရင္ ၁၉၉၆ နဲ႔ ေနာက္ပိုုင္းကာလေတြမွာ ေဒၚစုုျခံေရွ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ လူေတြကိုု ဆူပူလႈံေဆာ္လာေအာင္ ေသြးထိုုးေျမွာက္ပင့္တယ္။ ရန္လုုိတယ္။ သေဘာထားတင္းမာမႈေတြ ျပသခဲ့တယ္လိုု႔ စစ္အစုုိးရက ေတာက္ေလ်ာက္ စြပ္စြဲခဲ့တယ္ မဟုုတ္လား။ ဒါေတြကိုုေကာ ဘယ္လိုု ေျပာမလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ျခံေရွ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြဟာ သမုုိင္း၀င္လူထုုေဆြးေႏြးပြဲ၊ လူထုုေဟာေျပာပြဲေတြ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အဲသည္တုုနး္က အခုုလိုုမ်ဴိး ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာေတြ မရွိလိုု႔ တကမာၻလုုံးက တျပည္လုုံးက ျမန္မာေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မသိရွိခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ အင္န္အယ္ဒီေခါင္းေဆာင္ ၃ ဦး ျဖစ္တဲ့ ဦးၾကည္ေမာင္၊ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တိုု႔ ေျပာဆိုုေဆြးေႏြးေနတာေတြက တိုုင္းသူ ျပည္သားေတြရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ေမးျမန္းစုုံစမ္းတာေတြကိုု ကိုုယ္စားျပဳျပီး ေျပာေနတာေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူထုုရဲ့ အသံကိုု စစ္အစုုိးရနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြက မလိုုလားပါဘူး။ ျခံေရွ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ အာဏာပိုုင္ေတြရဲ့ အလြဲသုုံးမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြဟာ အမ်ားေရွ႔မွာ ေပၚေပါက္လာတယ္။ ဒါေတြကိုု စစ္အစုုိးရက မလိုုလားဘူး။ တားျမစ္ ႏွိမ္နင္းဖိုု႔ ၾကိဳးစားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆနး္စုုၾကည္ကိုု ၁၉၉၆ ႏိုု၀င္ဘာမွာ ေမာ္ေတာ္ကားတန္းနဲ႔ အထြက္မွာ ရန္ကုုန္ဆင္ေျခဖုုံးမွာ ၾကံ့ဖြံ႔လူအုပ္ၾကီးတခုုနဲ႔ ၀ိုုင္း၀န္း ရိုုက္ႏွက္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဦးတင္ဦး၊ ဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ ေဒၚစုုတိုု႔ကားေတြကိုု တုုတ္ေတြ၊ ခဲေတြနဲ႔ ရိုုက္တာ ပစ္ခတ္တာေတြ လုုပ္တယ္။ ေနာက္က လုုံျခဳံေရးဆိုုျပီး လိုုက္လာတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုုယ္တိုုင္ အငိုုက္မိသြားတယ္လိုု႔ ေတြ႔ရတယ္။ အဲသည္ ေဒၚစုု လြတ္ေျမာက္ေနတဲ့ ၉၅ ကေန ၂၀၀၀ ကာလမွာ စစ္အစုုိးရဖက္က ေဒၚစုုတိုု႔ဖက္က လႈပ္ရွားမႈေတြအားလံုုးကိုု အင္အားသုုံးျပီး အၾကမ္းဖက္တာေတြ၊ ပိတ္ဆိုု႔တာေတြနဲ႔ တုုန္႔ျပန္တာေတြခ်ည္းပဲ။
အဲဒါေတြကိုု စာရင္းလုုပ္ျပပါဦး။
၁၉၉၆ နဲ႔ ေနာက္ပိုုင္းမွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီဟာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး၊ တည္ေဆာက္ေရးေတြ လုုပ္တဲ့ကာလေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေဟာေျပာပြဲေတြ ရွိတယ္၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြရွိတယ္။
၁၉၉၆ ဧျပီမွာ ေဒၚစုုျခံေရွ႔ သၾကၤန္ပြဲ မက်င္းပျဖစ္ေအာင္ ဖိႏွိပ္မႈေတြ လုုပ္တယ္။
၁၉၉၆ ဇြန္လမွာ ေဒၚစုုရဲ့ ျခံေရွ႔ေဟာေျပာပြဲေတြကိုု စစ္အစုုိးရက တားျမစ္ပိတ္ပင္တာေတြ လုုပ္ခဲ့တယ္။
ပါတီညီလာခံေတြ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုုပ္လာတာနဲ႔ စက္တင္ဘာမွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီ၀င္ေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ေတြကိုု သိမ္းက်ဳးံဖမ္းခဲ့တယ္။ အဲသည္တုုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ျခံထဲမွာ ညီလာခံလုုပ္ဖိုု႔ ေရာက္လာတဲ့သူ ၁၄၊ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ပဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္။
၁၉၉၆ ေအာက္တိုုဘာ မွာ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္အစုုိးရက အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲ ႏွိမ္နင္းတယ္။ ဖမ္းဆီးတယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ကိုုလည္း ေက်ာင္းသားေတြကိုု လႈံေဆာ္တယ္ဆိုုျပီး စြပ္စြဲခဲ့ေသးတယ္။ တပတ္ေလာက္ ဖမ္းဆီးထားခဲ့တယ္။
၁၉၉၆ ႏိုု၀င္ဘာမွာ ေဒၚစုု၊ ဦးတင္ဦး နဲ႔ ဦးၾကည္ေမာင္ ကားယာဥ္တန္းကိုု တိုုက္ခိုုက္ခဲ့တယ္။
၉၆ ခုုႏွစ္မွာ ေဒၚစုုဘက္က စစ္အစုုိးရရဲ့ ျမန္မာ့ခရီးသြားႏွစ္ကိုု ေ၀ဖန္ေျပာဆိုုခဲ့တယ္ လုု႔ိ သူတိုု႔ဖက္က အၾကိမ္ၾကိမ္ ေျပာတယ္။ တိုုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုု ဖ်က္ဆီးတယ္လိုု႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုုလိုုမ်ဳိး ကိုုယ္ထိလက္ေရာက္ အၾကမ္းဖက္တာ၊ ဖမ္းဆီးတာေတြက စစ္အစုုိးရဖက္က က်ဳးလြန္ေနတာခ်ည္းပဲ လိုု႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မိုု႔လိုု႔ အေနာက္အုုပ္စုု ႏိုုင္ငံေတြက စစ္အစုုိးရကိုု ပိတ္ဆိုု႔အေရးယူတာေတြကိုု စတင္လုုပ္ေဆာင္လာတာကိုု ေတြ႔ရတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ လက္နက္မဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ႏိုုင္ငံေရးပါတီ၀င္ေတြကိုု ဖိႏွိပ္ ဖမ္းဆီး ရိုုက္ႏွက္ေနတာကိုု ျပည္ပႏိုုင္ငံေတြက လက္ပိုုက္ၾကည့္မေနဘဲ သူတိုု႔ဖက္က ႏိုုင္ငံေရးအရ အေရးယူတာေတြ လုုပ္လာတယ္လိုု႔ ေျပာလိုု႔ရပါတယ္။
၉၆ ဒီဇင္ဘာမွာ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းေတြ ျဖစ္ပြားတယ္။ ေဒၚစုုကိုု စစ္အစုုိးရ ေနအိမ္မွာ တားျမစ္ထိန္းသိမ္းထားတယ္။ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းကိုု စစ္အစုုိးရက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းျပီး ေျဖရွင္းလိုုက္တယ္။
၁၉၉၇ ဒီဇင္ဘာမွာ ဦးၾကည္ေမာင္ ဟာ ေဒၚစုုနဲ႔ ပါတီကေနျပီး စိတ္သထားခ်င္း မတိုုက္ဆိုုင္လိုု႔ အနားယူသြားျပီလိုု႔ စစ္အစုုိးရက ေျပာေသးတယ္ မဟုုတ္လား။
ဟုုတ္တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ပါတီအတြက္၊ ေဒၚစုုအပါအ၀င္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ အေကာင္းဆုုံး အစြမ္းကုုန္ ရပ္တည္ေပးတယ္။ ေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ ေနာက္ဆုုံး ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ တိုုင္းျပည္အတြက္ေကာ၊ အားလုုံးအတြက္ ရပ္တည္ ေပးဆပ္သြားတယ္လိုု႔ သတင္းစာဆရာတေယာက္အေနနဲ႔ မိမိသိထားတဲ့အတိုုင္း ရဲရဲၾကီး ေျပာလိုုပါတယ္။ စစ္အစုုိးရေျပာတာ မဟုုတ္ပါဘူး။
၂၀၀၀ ခုုႏွစ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ျပန္အထိန္းသိမ္းခံလိုုက္ရတယ္။ ေဒၚစုုနဲ႔ အင္န္အယ္ဒီဘက္က ဘာေတြ ရန္လုုိတာေတြ၊ သေဘာထားတင္းမာတာေတြ လုုပ္ခဲ့တာေတြ ရွိသလဲ။ သူတုုိ႔ ဘာေတြ လုုပ္ခဲ့သလဲ။ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့သလဲ။ ဆက္ေျပာပါဦး။
အဲသည္ ၁၉၉၅ - ၂၀၀၀ ကာလကိုု ေျပာရင္ စစ္အစုုးိရဖက္က သတင္းစာေတြ၊ ရုုပ္သံေတြ၊ ၾကံ့ဖြံ႔ေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ ဖမ္းဆီးတာ၊ တိုုက္ခိုုက္တာ၊ အၾကမ္းဖက္တာ၊ ေထာင္ခ်တာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ လူထုုကိုုလည္း ဖိႏွိပ္ထားမႈက အျပင္းထန္ဆုုံးပဲ။ အဲသလိုု ျမင္တယ္။ သူတုုိ႔အခ်င္းခ်င္းမွာလည္း လာဘ္စားလိုု႔ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုု ရာထူူးက ခ်ျပီး စစ္ေကာင္စီကိုု အသစ္ဖြဲ႔ခဲ့ၾကေသးတယ္။
အင္န္အယ္ဒီနဲ႔ ေဒၚစုု တိုု႔ဖက္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားျပဳေကာ္မီတီကိုု လႊတ္ေတာ္တရပ္မေခၚႏိုုင္ခင္ ၾကားကာလမွာ လုုပ္ကိုုင္ႏိုုင္ေအာင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တယ္။ စစ္အစုုိးရက လက္မခံခဲ့ဘူး။
ပုုဂၢဳိလ္ေရးတခ်က္ေျပာရရင္ ေဒၚစုုရဲ့ ခင္ပြန္း မိုုက္ကယ္အဲရစ္ ကြယ္လြန္တယ္။ မိုုက္ကယ္အဲရစ္က ေဒၚစုဆီကိုု ေနာက္ဆုုံးခရီးအျဖစ္ လာေရာက္ခြင့္ကိုု စစ္အစိုုးရက မေပးခဲ့ဘူး။ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။
၁၉၉၉ ခုုႏွစ္ေတြမွာ ေဒၚစုုတိုု႔ အင္န္အယ္ဒီရဲ့ လႈပ္ရွားသြားလာမႈေတြကိုု တားျမစ္တာေတြ၊ ကန္႔သတ္တာေတြ၊ ပိတ္ဆုုိ႔တာေတြ အမ်ားၾကီး ျပဳလုုပ္ခဲ့တယ္။
ဒီေလာက္ ေျပာရင္ ရျပီ ထင္ပါတယ္။
ဟုုတ္ကဲ့ပါ။ က်ေနာ္တုုိ႔အေနနဲ႔က ဒါေတြကိုု ဆရာနဲ႔ ျပန္လည္ စကားလက္ဆုုံေျပာရတာက ခုုခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာတယ္။ ျပည္သူလူထုုတရပ္လုုံး၊ တိုုင္းရင္းသားေတြအားလုုံး၊ ႏိုုင္ငံတကာမိသားစုုမ်ားအာလုုံးက အားတက္၀မ္းေျမာက္ေနၾကတယ္။ အေကာင္းဖက္က ရႈျမင္သုုံးသပ္ေနၾကတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားေနၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုယ္တိုုင္က ၉၅ ခုုႏွစ္တုုန္းကထက္ တည္ျငိမ္ ရင့္က်က္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ယုုံၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ ရင္ဆိုုင္ေနတာကိုု ေတြ႔ေနရပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအေျဖအတြက္ တင္းမာလြန္းသူ၊ ရန္လုုိသူ၊ ထိပ္တိုုက္ရင္ဆိုုင္သူအျဖစ္ စြပ္စြဲၾကတာေတြ၊ ျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ေနၾကတာေတြ တဖက္က အျမဲ ေျပာဆိုု၀ါဒျဖန္႔ျမဲ ျဖစ္တာမိုု႔ ၈၈ အေရးေတာ္ပုုံေနာက္ပိုုင္း ပထမ ၁၀ႏွစ္တာ က႑ကိုု အခုုလုုိမ်ဳိး ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ။
(ဒီအင္တာဗ်ဴးကိုု အင္န္အယ္ဒီရဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ က်ဆုုံးခဲ့၊ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကျပီျဖစ္တဲ့ ဒီမိုုကေရစီသူရဲေကာင္းေတြ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ၊ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြကိုု အေလးျပဳရင္း တင္ဆက္ပါတယ္)
Comments