ကုိဗဟိန္းမွသည္ ေက်ာ္ကုိကုိအထိ (အပုိင္း ၂၄)
‘ေဒၚေအာင္စုၾကည္ႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား’
ေအာင္ေဝး
စက္တင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၉
‘ေဒၚေအာင္စုၾကည္ႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား’
ေအာင္ေဝး
စက္တင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၉
၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္္းစုၾကည္တုိ႔ဟာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလုိ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကာလဟာ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ အႀကိဳကာလလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေထာင္အျပင္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ NLD အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အႏုိင္ရေရး အတြက္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ အလံေတာ္ေအာက္ကေန အစြမ္းကုန္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီကာလ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈဟာ တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ေထာင္ၿပီး လႈပ္ရွားတဲ့ အသြင္ ရွိတယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္ လႈပ္ရွားမႈဟာ NLD လူငယ္မ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔လည္း ဆက္စပ္ေနခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရးဟာ အာဏာပုိင္ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက သက္ေသျပခဲ့တယ္။
နဝတ စစ္အုပ္စုက ၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းသား တုိက္ပဲြ လႈပ္ရွားမႈ ႏွစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ၁၉၉၁ ဒီဇင္ဘာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆု အေရးအခင္းနဲ႔ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာ အေရးအခင္းေတြပဲ။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လထဲမွာ နဝတ အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အနားမွာ ျပန္လည္ ဝန္းရံလုိက္ၾကပါတယ္။
၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ထဲေရာက္ေတာ့ နဝတ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးသြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္တဲ့ ေညာင္တုန္းအေရးအခင္း၊ ဒလ အေရးအခင္းနဲ႔ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး အေရးအခင္းေတြျဖစ္ၿပီး နဝတ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလထဲမွာ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ျပန္လည္ ထိန္းသိမ္းလုိက္ပါတယ္။
ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီး က်ခံေနရတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကုိႀကီး၊ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီးတုိ႔ အပါအဝင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကို နဝတ အစုိးရက ေဝးလံ ဆိုးဝါးလွတဲ့ စစ္ေတြ၊ ျမင္းျခံ၊ သရက္၊ သာယာဝတီ စတဲ့အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ထိန္းသိမ္းထားဆဲပါ။
၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေမလထဲမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္လာပါတယ္။
၂ဝဝ၂-၂ဝဝ၃ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ခရီးစဥ္ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ လုိက္ပါ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မကင္းကြာခဲ့ဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ တုိက္ပဲြနဲ႔ မကင္းကြာခဲ့ဘူး ဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ။
ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မွန္ကန္ရဲရင့္တဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ေနာက္မွာ စည္းကမ္းရွိ ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တရားနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အင္အားစု တခုအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္။
၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေမလ (၃ဝ)ရက္ေန႔မွာ နဝတ အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လုပ္ၾကံတဲ့ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ နဝတ က ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေသသတ္ဖုိ႔ အထိ ၾကံစည္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ဆိုတာ ကမၻာက သိသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းဆီးၿပီး အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထဲထည့္လုိ႔ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနဖို႔ အမိန္႔ခ်ခဲ့တာဟာ ဒီကေန႔ အခု ဒုတိယအႀကိမ္ နအဖ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ မတရား အမႈဆင္ၿပီး အငး္စိန္ေထာင္ထဲ ျပန္ထည့္ထားတဲ့အထိ ပါပဲ။
ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းမွာေတာ့ နဝတ ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျခံထဲက သံုးေရာင္ျခယ္ ေက်ာင္းသားေတြကုိ တစ္ေယာက္မက်န္ ရွင္းပစ္လုိက္ပါၿပီ။ တက္ၾကြလႈပ္ရွားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD အဝန္းအဝိုင္းမွာပဲ အစုအစည္းမပ်က္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီလုိအခ်ိန္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွာ ကိုမင္းကုိႏုိင္တုိ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဗကသေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုး အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးက ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ နအဖ က ဘယ္လုိပဲ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔၊ ကိုကုိႀကီးတုိ႔ အနားမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္၊ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ေက်ာင္းသားေတြ စုေ ဝးဝုိင္းရံခဲ့ၾကပါၿပီ။
နအဖ အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႏုိးၾကား တက္ၾကြတဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြကို ၾကာရွည္ ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ထဲမွာ ကုိမင္းကိုႏိုင္တုိ႔၊ ကုိကုိႀကီးတုိ႔၊ ကုိအံ့ဘြယ္ေက်ာ္ စတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ကိုေဌးၾကြယ္၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကုိျမေအး၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုေဇာ္မင္းမင္းစတဲ့ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး အဖမ္းခံ ေက်ာင္းသားမ်ာ းျပန္လႊတ္ေပးေရး လက္မွတ္ထုိး ေတာင္းဆိုတဲ့ Signature Campaign လႈပ္ရွားမႈ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက ဆက္လက္ၿပီး အျဖဴေရာင္ အကၤ် ီဝတ္ဆင္တဲ့လႈပ္ရွားမႈ White Campaign ကိုလည္း လူထုၾကားမွာ လႈံ႔ေဆာ္လုိက္ပါတယ္။
နအဖ အစုိးရဟာ ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔ကို ၾကာရွည္ ဖမ္းမထားဘဲ ေလးငါးလ အၾကာမွာ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ’၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆုိတ့ဲ အမည္နာမဟာ ခုိင္မာလာခ့ဲပါၿပီ။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မိသားစုေတြကို လုိက္လံ အားေပးတဲ့ Sunday Campaign တနဂၤေႏြလႈပ္ရွားမႈလည္း ဆက္တုိက္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
နအဖ အစိုးရက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ကုိ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ပါတယ္။ ဥပမာ – ေရႊဂံုတိုင္ NLD ဌာနခ်ဳပ္ေရွ႕မွာ နအဖ လက္ကုိင္တုတ္ ၾကံ့ဖြတ္တုိ႔၊ စြမ္းအားရွင္တုိ႔နဲ႔ ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ရတာမ်ိဳး၊ စာေရးဆရာ တာရာမင္းေဝ စ်ာပနမွာ နအဖ က တားဆီး ေႏွာင့္ယွက္တာမ်ိဳး၊ ငါးထပ္ႀကီးဘုရား၊ သိပၸံေက်ာင္းတုိက္မွာ က်င္းပတဲ့ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု (၁၉) ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားကို ၿခိမ္းေျခာက္ ဟန္႔တားတာမ်ိဳးေတြ နအဖက လုပ္လာပါတယ္။
၂ဝဝ၇ ၾသဂုတ္လထဲမွာ နဝတ အစိုးရက ဓာတ္ဆီေစ်းေတြကို အဆမတန္ ျမွင့္တင္လုိက္တဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုေတြ အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥကုိ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔က ၾသဂုတ္လ (၁၈)ရက္ေန႔မွာ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ကုကၠိဳင္းကေန တာေမြေစ်း အထိ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။
နအဖ အစုိးရက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ (၂၁)ရက္ေန႔၊ ညသန္းေခါင္မွာ ကိုမင္းကုိႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီး အပါအဝင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ (၁၅)ဦးကို ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္း လုိက္ပါေတာ့တယ္။
သူတုိ႔ကုိ ဖမ္းလုိက္ေပမဲ့ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီး၊ မစုစုေႏြး၊ မေနာ္အုန္းလွတုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ လူထုဆႏၵျပပဲြေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ေနရာအႏွံ႔ ဆက္တုိက္ ျဖစ္လာၿပီး နအဖ အစိုးရျဖဳတ္ခ်ေရး တုိက္ပဲြဟာ သံဃာ၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာတဲ့အထိပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။
ေထာင္အျပင္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ NLD အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အႏုိင္ရေရး အတြက္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ အလံေတာ္ေအာက္ကေန အစြမ္းကုန္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီကာလ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈဟာ တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ေထာင္ၿပီး လႈပ္ရွားတဲ့ အသြင္ ရွိတယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္ လႈပ္ရွားမႈဟာ NLD လူငယ္မ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔လည္း ဆက္စပ္ေနခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရးဟာ အာဏာပုိင္ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက သက္ေသျပခဲ့တယ္။
နဝတ စစ္အုပ္စုက ၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းသား တုိက္ပဲြ လႈပ္ရွားမႈ ႏွစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ၁၉၉၁ ဒီဇင္ဘာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆု အေရးအခင္းနဲ႔ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာ အေရးအခင္းေတြပဲ။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လထဲမွာ နဝတ အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အနားမွာ ျပန္လည္ ဝန္းရံလုိက္ၾကပါတယ္။
၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ထဲေရာက္ေတာ့ နဝတ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးသြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္တဲ့ ေညာင္တုန္းအေရးအခင္း၊ ဒလ အေရးအခင္းနဲ႔ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး အေရးအခင္းေတြျဖစ္ၿပီး နဝတ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလထဲမွာ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ျပန္လည္ ထိန္းသိမ္းလုိက္ပါတယ္။
ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီး က်ခံေနရတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကုိႀကီး၊ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီးတုိ႔ အပါအဝင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကို နဝတ အစုိးရက ေဝးလံ ဆိုးဝါးလွတဲ့ စစ္ေတြ၊ ျမင္းျခံ၊ သရက္၊ သာယာဝတီ စတဲ့အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ထိန္းသိမ္းထားဆဲပါ။
၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေမလထဲမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္လာပါတယ္။
၂ဝဝ၂-၂ဝဝ၃ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ခရီးစဥ္ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ လုိက္ပါ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မကင္းကြာခဲ့ဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ တုိက္ပဲြနဲ႔ မကင္းကြာခဲ့ဘူး ဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ။
ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မွန္ကန္ရဲရင့္တဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ေနာက္မွာ စည္းကမ္းရွိ ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တရားနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အင္အားစု တခုအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္။
၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေမလ (၃ဝ)ရက္ေန႔မွာ နဝတ အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လုပ္ၾကံတဲ့ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ နဝတ က ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေသသတ္ဖုိ႔ အထိ ၾကံစည္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ဆိုတာ ကမၻာက သိသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းဆီးၿပီး အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထဲထည့္လုိ႔ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနဖို႔ အမိန္႔ခ်ခဲ့တာဟာ ဒီကေန႔ အခု ဒုတိယအႀကိမ္ နအဖ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ မတရား အမႈဆင္ၿပီး အငး္စိန္ေထာင္ထဲ ျပန္ထည့္ထားတဲ့အထိ ပါပဲ။
ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းမွာေတာ့ နဝတ ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျခံထဲက သံုးေရာင္ျခယ္ ေက်ာင္းသားေတြကုိ တစ္ေယာက္မက်န္ ရွင္းပစ္လုိက္ပါၿပီ။ တက္ၾကြလႈပ္ရွားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD အဝန္းအဝိုင္းမွာပဲ အစုအစည္းမပ်က္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီလုိအခ်ိန္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွာ ကိုမင္းကုိႏုိင္တုိ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဗကသေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုး အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးက ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ နအဖ က ဘယ္လုိပဲ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔၊ ကိုကုိႀကီးတုိ႔ အနားမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္၊ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ေက်ာင္းသားေတြ စုေ ဝးဝုိင္းရံခဲ့ၾကပါၿပီ။
နအဖ အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႏုိးၾကား တက္ၾကြတဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြကို ၾကာရွည္ ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ထဲမွာ ကုိမင္းကိုႏိုင္တုိ႔၊ ကုိကုိႀကီးတုိ႔၊ ကုိအံ့ဘြယ္ေက်ာ္ စတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ကိုေဌးၾကြယ္၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကုိျမေအး၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုေဇာ္မင္းမင္းစတဲ့ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး အဖမ္းခံ ေက်ာင္းသားမ်ာ းျပန္လႊတ္ေပးေရး လက္မွတ္ထုိး ေတာင္းဆိုတဲ့ Signature Campaign လႈပ္ရွားမႈ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက ဆက္လက္ၿပီး အျဖဴေရာင္ အကၤ် ီဝတ္ဆင္တဲ့လႈပ္ရွားမႈ White Campaign ကိုလည္း လူထုၾကားမွာ လႈံ႔ေဆာ္လုိက္ပါတယ္။
နအဖ အစုိးရဟာ ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔ကို ၾကာရွည္ ဖမ္းမထားဘဲ ေလးငါးလ အၾကာမွာ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ’၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆုိတ့ဲ အမည္နာမဟာ ခုိင္မာလာခ့ဲပါၿပီ။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မိသားစုေတြကို လုိက္လံ အားေပးတဲ့ Sunday Campaign တနဂၤေႏြလႈပ္ရွားမႈလည္း ဆက္တုိက္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
နအဖ အစိုးရက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ကုိ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ပါတယ္။ ဥပမာ – ေရႊဂံုတိုင္ NLD ဌာနခ်ဳပ္ေရွ႕မွာ နအဖ လက္ကုိင္တုတ္ ၾကံ့ဖြတ္တုိ႔၊ စြမ္းအားရွင္တုိ႔နဲ႔ ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ရတာမ်ိဳး၊ စာေရးဆရာ တာရာမင္းေဝ စ်ာပနမွာ နအဖ က တားဆီး ေႏွာင့္ယွက္တာမ်ိဳး၊ ငါးထပ္ႀကီးဘုရား၊ သိပၸံေက်ာင္းတုိက္မွာ က်င္းပတဲ့ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု (၁၉) ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားကို ၿခိမ္းေျခာက္ ဟန္႔တားတာမ်ိဳးေတြ နအဖက လုပ္လာပါတယ္။
၂ဝဝ၇ ၾသဂုတ္လထဲမွာ နဝတ အစိုးရက ဓာတ္ဆီေစ်းေတြကို အဆမတန္ ျမွင့္တင္လုိက္တဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုေတြ အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥကုိ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔က ၾသဂုတ္လ (၁၈)ရက္ေန႔မွာ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ကုကၠိဳင္းကေန တာေမြေစ်း အထိ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။
နအဖ အစုိးရက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ (၂၁)ရက္ေန႔၊ ညသန္းေခါင္မွာ ကိုမင္းကုိႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီး အပါအဝင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ (၁၅)ဦးကို ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္း လုိက္ပါေတာ့တယ္။
သူတုိ႔ကုိ ဖမ္းလုိက္ေပမဲ့ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီး၊ မစုစုေႏြး၊ မေနာ္အုန္းလွတုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ လူထုဆႏၵျပပဲြေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ေနရာအႏွံ႔ ဆက္တုိက္ ျဖစ္လာၿပီး နအဖ အစိုးရျဖဳတ္ခ်ေရး တုိက္ပဲြဟာ သံဃာ၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာတဲ့အထိပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။
[ မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္အာရွအသံ www.rfa.org/burmese ]
Comments