စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈
‘ေလဆန္မွာ ျမွားတန္းလန္းနဲ႔ ပ်ံသန္းရဲတ့ဲငွက္သာ မနက္ျဖန္အတြက္ျဖစ္တယ္’ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္မွာ ျဖန္႔ေ၀တ့ဲ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာ က်ေနာ္ ဒီလုိေရးခ့ဲတယ္။
ဒီခရီးစဥ္ရဲ႕ ပထမဆုံးဆိပ္ကမ္းဟာ ‘ထနီးရြာ’ ျဖစ္တယ္။ ထနီးရြာဟာ ဧရာ၀တီတုိင္းထဲကုိ ၀င္လာမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဆီးၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးဖုိ႔ လုပ္ထားတ့ဲ တုိင္းမွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ခံတပ္ပါပဲ။
အခု အဲဒီခံတပ္ က်ဳိးေပါက္သြားၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရွ႔ဆက္ ထုိးေဖာက္ ခ်ီတက္ခ့ဲၾကၿပီ။ ဒုတိယဆိပ္ကမ္းက မအူပင္ပါ။
မအူပင္ကေန ထနီးမွာ ေရွ႔ေျပးလာႀကိဳတ့ဲ ၿမိဳ႕နယ္စည္း အဖဲြ႔၀င္ေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သေဘၤာဦးခန္းမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေတြ႔ဆုံပါတယ္။ ၿမိဳ႔ခံေတြက သက္ဆုိင္ရာ မ၀တနဲ႔ ညိွႏိႈင္းၿပီး သူတုိ႔စီစဥ္ထားတ့ဲ အစီအစဥ္ေတြကုိ တင္ျပၾကပါတယ္။
တုိးျမစ္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ တေ၀ေ၀နဲ႔ ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕ ခုတ္ေမာင္းလာေနပါၿပီ။ ျမတ္ေမတၱာဟာ ျမစ္ကုိ ေကြ႔လုိက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ျမင္လုိက္ရတ့ဲ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႀကိဳဆုိေနၾကတ့ဲ ကမ္းလုံးညြတ္ ဧရာမ လူအုပ္ႀကီးပါ။ ဆိပ္ခံတံတားေပၚနဲ႔ ကမ္းပါးတေလွ်ာက္မွာ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတ့ဲ လူထုႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္တုိ႔ တဖဲြ႔သားလုံး ရင္ခုန္ လႈပ္ရွားသြားၾကပါတယ္။
လူထုေတြ ေရွ႔ေနာက္ ၀ဲယာမွာ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ေနတ့ဲ လက္နက္ကိုင္စစ္သားေတြကုိလည္း ျမင္ေနရပါၿပီ။
သေဘၤာက မ၀တ ခြင့္ျပဳထားတ့ဲ ဆိပ္ခံတံတားဆီကုိ ခ်ည္းကပ္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ၀တက ကပ္ခြင့္မျပဳေတာ့ဘူးလုိ႔ ၿမိဳနယ္စည္းအဖဲြ႔က အေရးေပၚ သတင္းပုိ႔လာပါေတာ့တယ္။
သေဘၤာဆလင္ႀကီးအခန္းမွာ မအူပင္ NLD စည္းအဖဲြ႔၀င္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္ပင္လုိက္ၾကၿပီး လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ရိွရာ ကမ္းစပ္မွာ သေဘၤာဦးထုိးၿပီး ဆုိက္မယ္ေပါ့။
သေဘၤာကုိ ျပန္ေကြ႕လုိက္တယ္။ လူထုႀကီးဟာ တံတားေပၚကေန လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ရိွရာ ကမ္းစပ္ဆီကုိ ေျပးလာေနၾကပါၿပီ။
သေဘၤာက ဆိပ္ခံတံတားမရိွတ့ဲ ကမ္းစပ္မွာ ဦးထုိးၿပီး ဆုိက္ရမွာဆုိေတာ့ သေဘၤာသားေတြလည္း အလုပ္႐ႈပ္ကုန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔က ၿပဳံးၿပဳံး ရႊင္ရႊင္နဲ႔ တက္ၾကြေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အဖဲြ႔၀င္ေတြလည္း လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။
သေဘၤာက ၿငိမ့္ခနဲ ကမ္းကုိ ဦးနဲ႔ တေစာင္းထုိး ကပ္လုိက္ပါတယ္။ သေဘၤာသားေတြက ကုန္းေပါင္ထုိးဖုိ႔ လုပ္ေနတုန္း ရိွပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သေဘၤာေပၚကေန ကမ္းေပၚကုိ လႊားခနဲ ခုန္္ဆင္း ခ်သြားပါၿပီ။ ၇ ေပ၊ ၈ ေပ အျမင့္ေလာက္ရိွမယ့္ ေနရာက ၀ုန္းဆုိ ခုန္ဆင္းသြားတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္ကုိ သုံးေရာင္ျခယ္လူငယ္ေတြလည္း အေျပး လုိက္ဆင္းၾကရပါေတာ့တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ၿမိဳ႔လူထုႀကီးက အတင္းေျပးလာၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ၀န္းရံႏႈတ္ဆက္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လူထုႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္ ပဋိသႏၶာရစကား ေျပာပါတယ္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ” လူအုပ္ႀကီးဟာ ေရကာတာ က်ဳိးေပါက္သြားသလုိပါပဲ။ စစ္တပ္က ဘယ္လုိမွ ထိန္းလုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။
ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ အရင္ဆုံး ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရားဖူးဖုိ႔ သြားပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ လူထုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္ကေန တခဲနက္ လုိက္ပါလာခ့ဲၾကတယ္။ လမ္းမွာ လက္နက္ကုိင္စစ္သားေတြ တကန္႔ၿပီးတကန္႔ အဟန္႔အတားေတြ လုပ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္သားေလးေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အနားေရာက္လာတာနဲ႔ သူတုိ႔ ေဘးဖယ္ ေနာက္ဆုတ္ေပးလုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။
ဘုရားကုိ ေအးေအးေဆးေဆး မဖူးရပါဘူး။ စစ္ဗုိလ္တေယာက္နဲ႔ စစ္သားတစုက လူအုပ္ႀကီးကုိ အတင္းအဓမၼ လူစုခဲြဖုိ႔ အမိန္႔ေပးေနပါေတာ့တယ္။ လူထုႀကီးက အဲဒီစစ္ဗုိလ္ရဲ႕အမိန္႔ကုိ မနာခံၾကပါဘူး။
ဘုရားက ျပန္ဆင္းလာၿပီး NLD ၿမိဳ႔နယ္႐ုံးကုိ သြားတ့ဲအခါမွာေတာ့ လူထုအင္အားဟာ ပုိၿပီး ႀကီးလာပါေတာ့တယ္။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ဆုိတ့ဲ ေၾကြးေၾကာ္သံကလည္း ပုိၿပီး က်ယ္လာပါေတာ့တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတ့ဲ စစ္ဗုိလ္နဲ႔ စစ္သားတသုိက္ဆီက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေသနတ္သံ ေလးငါးခ်က္ ဆင့္ၿပီး ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
႐ုတ္တရက္ဆုိေတာ့ လူအုပ္ႀကီးလည္း ေခတၱ ခဏ ၿငိမ္သက္သြားတာေပါ့။ ‘စစ္တပ္ဆုိတာ ေသနတ္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မုိးေပၚေထာင္မေဖာက္ဘူး။ ပစ္ရင္ တည့္တည့္ပစ္တယ္’
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ နိဒါန္းအစက ဦးေန၀င္း ေျပာခ့ဲတ့ဲစကားပါ။ အခုဟာကေတာ့ မုိးေပၚ ေထာင္ေဖာက္လုိက္တာပါ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေဖာက္လုိက္တ့ဲ ေသနတ္သံလုိ႔ပဲ ယူဆရပါတယ္။
သတိၱရိွတ့ဲ လူအုပ္ႀကီးကေတာ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြကုိ ျပန္ၿပီး ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ၾကပါတယ္။ စစ္သားေတြ ေနာက္ဆုတ္သြားၾကရပါၿပီ။
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံတုန္းက ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပၿပီး တုိက္ခ့ဲၾကတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသြားတ့ဲအခါမွာ ပါတီေထာင္ၿပီး ဆက္တုိက္ၾကရေတာ့မယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး တုိက္ပဲြဟာ မၿပီးဆုံးေသးဘူး။
ေတာ္လွန္တ့ဲ အေတြးအေခၚတရပ္မရိွဘဲနဲ႔ ေတာ္လွန္တ့ဲအေရးေတာ္ပုံတရပ္ မျဖစ္ေပၚႏုိင္ဘူး၊ ေတာ္လွန္တ့ဲ တပ္ဦးတခု မရိွဘဲနဲ႔လည္း အေရးေတာ္ပုံ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ဘူး။ ပါတီဟာ တပ္ဦးျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီစည္း႐ုံးေရးဟာ အေရးပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက န၀တကလည္း ဒီမုိကေရစီေရြးေကာက္ပဲြ အျမန္ဆုံး က်င္းပေပးမယ္လုိ႔ ေၾကညာထားတယ္။
လက္ငင္းအခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပဲြ ဆုိတာထက္ စစ္အာဏာရွစ္စနစ္ကုိ ဆန္႔က်င္ေနတ့ဲ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုႀကီး တရပ္လုံး စည္း႐ုံး ညီညြတ္ေနဖုိ႔က ပုိအေရးႀကီးတယ္။ ဒါကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ေတြ အေလးအနက္ထားၿပီး ထြက္ေနတာပဲေပါ့။
မအူပင္ၿမိဳ႔ဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ကဗ်ာဆရာေတြ ေရခံေျမခံ ေကာင္းခ့ဲတ့ဲ ၿမိဳ႔တၿမိဳ႔ပါ။ မအူပင္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးစဥ္က ေသနတ္သံ ေလးငါးခ်က္နဲ႔ ကဗ်ာဆန္သြားခ့ဲၿပီပဲ မဟုတ္ပါလား။
ေအာင္ေ၀း (၀၇-၁၄-၀၈)
(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service)
Comments